Bohaterami utworu Samuela Becketta są Vladimir i Estragon, będący włóczęgami. Ich położenie może zmienić jedynie pojawienie się Godota, pewnego marzenia, wymysłu. W czasie ich oczekiwań pojawia się dwójka kolejnych bohaterów, Lucky i Pozzo. Obie pary codziennie się widzą, ale nigdy nie potrafią za pierwszym razem rozpoznać się wzajemnie. Kolejne dni różnią się od siebie - para, o której była mowa najpierw, w swoim zwątpieniu dojrzewa, zaś druga powoli słabnie fizycznie. Jest to wizja o charakterze parabolicznym. Chodzi o to, że na podstawie tych par zostały przedstawione podstawowe prawdy o człowieku, który jest zawsze gatunkiem i jednostką. Stąd każda postać, którą oglądamy, ukazuje jedną z podstawowych cech ludzkich. I tak Estragon jest biologicznością człowieka, korzeniami tkwiącą w świecie zwierząt. Vladimir to metafizyczne myślenie, próba uwolnienia się od więzów, jakie nakłada na ludzką postać świat natury. Pozzo wskazuje na materializm ludzki, natomiast Lucky pokazuje wszystkie cechy, których nie da się sprowadzić do materializmu. Ludzie są istotami wyobcowanymi, ale godzą się z takim stanem rzeczy i wiedzą, że są istotami niepełnymi.
Powieść George'a Orwella jest antyutopią - protestem przeciwko totalitarnym rządom. Zasadami działania tego typu rządów są niewydolności ekonomiczne - wszystkie fundusze wędrują w zbrojenia. Powszechne jest zastraszenie jednostki. Systemy takie potrafią w każdym człowieku znaleźć coś, co sprawi, że potraktowany zostanie jako winny. Każdy człowiek może bardzo szybko zostać pozbawiony swej tożsamości. Obrazy systemu są następujące: prawa dla jednostek nie mają racji bytu, ludzie muszą się liczyć ze stałą inwigilacją. System zostaje nazwany Wielkim Bratem - wszechmocnym, nieomylnym, wiecznym. Wyrabia on w ludziach wrażenie, że muszą oddawać mu prawdziwie boskie uwielbienie. Wyrabiało się w ludziach nawyki szpiegowania innych. Przeszłość była układana przez funkcjonariuszy partyjnych.
Książka Bułhakowa są związane z problematyką ogólnie rozumianą jako ludzka, oraz zawsze aktualna (związana z filozofią, metafizyka, etyka, historią, polityką). Można powiedzieć, że śledzimy tu następujące wątki:
1. Walka dobra i zła. Wyeksponowana została w scenach balu zorganizowanego przez szatana. Dobro reprezentują nosiciele prawdziwej miłości - jak Ha-Nocri czy Małgorzata. Zło zaś jest ukazane przewrotnie, ponieważ nawet jego uosobienie, czyli szatan, tutaj akurat robi coś dobrego.
2. Totalitaryzm - Moskwa ukazana jest jako miasto pełne zastraszonych przez system ludzi. Wszyscy oni cały czas muszą żyć pod nieustającą presją władz NKWD. Stale towarzyszą im donosy oraz ingerencje sfer politycznych w codzienne życie. Tu zawarte są także dylematy dotyczące władzy.
3. Człowiek. Zawarta jest tu odpowiedzialność za jednostkę, jej misję oraz kontakty z resztą ludzi. Problemy wikłania się w zastaną rzeczywistość.
W powieści Camusa mamy do czynienia z ciągłym buntem. Ukazana została tu solidarność jednostki z będącymi w zagrożeniu, przegranym i tym, którzy znajdują się na skraju upadku. Autor pokazuje umiejętność konfrontacji własnych postaw z tym, co zastajemy w świecie zewnętrznym.
