Prowidencjalizm (łac. providentia - opatrzność) to pogląd historiozoficzny uznający opatrzność za siłę sprawczą, odpowiedzialną za losy ludzi i całego świata. W myśl tego poglądu rezultat danego procesu jest z góry przesądzony, choćby nawet człowiek starałby się wprowadzić w życie swój własny plan. Poglądom prowidencjalistycznym została podporządkowana "Nie-Boska komedia" Zygmunta Krasińskiego. Autor ukazał wizję rewolucji - walki arystokracji z pospólstwem. W drugiej części dramatu Filozof, podczas rozmowy z Mężem, wyraża przekonanie, że świat idzie do przodu dzięki przelewowi krwi i niszczeniu starych form społecznych. Krasiński zdawał sobie sprawę, że zmiany w stosunkach społecznych są nieuniknione, ale warto zwrócić uwagę, że nie powinny one mieć na celu całkowitego zburzenia starego porządku. Postęp z całą pewnością nie może narodzić się bez oparcia w Bogu. Dlatego też w "Nie-Boskiej komedii" jest taki, a nie inny finał. Musiała pojawić się interwencja Boga. W oczach Krasińskiego walka pomiędzy ludźmi może zrodzić jedynie zło, w związku z czym opatrzność nie może sobie pozwolić na brak zainteresowania ich poczynaniami.
