Gustaw, który jest bohaterem czwartej części "Dziadów" Adama Mickiewicza, z całą pewnością ma cechy bohatera romantycznego. Przeżywana przez niego nieszczęśliwa miłość jest cechą, która świadczy o tym w sposób dobitny. Gustaw jest typem nadwrażliwca, który silnie przeżywa każde rozczarowanie. Pogrążony w beznadziejnej rozpaczy, postanawia popełnić samobójstwo, jakkolwiek moglibyśmy ten czyn rozumieć. Gustaw woli przebywać w samotności. Jego postawa wynika z niezgody na ówcześnie panujące konwenanse, które nie pozwalały szlachetnie urodzonym pannom wychodzić za mąż za ubogich młodzieńców. Gustaw jest zły na Księdza, który pokazał mu w młodości "książki zbójeckie". Po ich przeczytaniu Gustaw zapragnął żyć jak występujący w nich bohaterowie. Gustaw zna wiele utworów literackich, między innymi "Cierpienia młodego Wertera" Johanna Wolfganga Goethego i "Nową Heloizę" Jana Jakuba Rousseau. Skoncentrowanie całej uwagi na sobie sprawia, że nie interesują go uczucia innych. Myśli, że nikt nie przeżywa takich cierpień jak on. Gustaw pragnie mieć wszystko albo nie mieć nic. Nieszczęśliwa miłość, szaleństwo i nadwrażliwość stawiają go w jednym rzędzie z innymi bohaterami romantycznymi.
