Głównym bohaterem powstałej w latach 1605-1615 najsłynniejszej powieści Miguela de Cervantesa jest tytułowy Don Kichote. Jest on ubogim szlachcicem, który pod wpływem lektury książek opowiadających losy znakomitych rycerzy postradał rozum i postanowił zostać błędnym rycerzem. Pragnie dobrze czynić ludziom oraz chce walczyć ze złem i ludzką krzywdą. Za wszelką cenę dąży do tego, aby w złym świecie odnaleźć szlachetne wartości. Na chudej szkapie (zwanej Rosynantem) w towarzystwie nieodłącznego giermka Sanczo Pansy wyrusza w świat, by bronić honoru i godności swojej ukochanej Dulcynei z Toboso. Don Kichot to obok Hamleta, postaci dramatu Williama Shakespeare'a, najbardziej znany symbol losu ludzkiego występujący w literaturze. Symbolizuje on idealistę, marzyciela, który wiernie trzyma się swoich ideałów i walczy z otaczającym go obłudnym światem. Nie zgadza się na taką rzeczywistość, w jakiej przyszło mu żyć i ciągle podejmuje walkę z wiatrakami (bohater Cervantesa bierze je za olbrzymy i stacza z nimi zaciekłą bitwę), która symbolizuje beznadziejną, bezsensowną walkę z czymś nierealnym, urojonym. Don Kichot nigdy się jednak nie poddaje, ani nie rezygnuje ze swoich marzeń. Do końca pozostaje optymistą, mimo iż otoczenie uważa go za głupca i wytyka go palcami. W jednym z fragmentów powieści bohater wypowiada znamienne słowa:
"Zali ten, kto tak myśli, zali ten, kto tak postępuje, zali ten, który o tym mówi; zasługuje na miano głupca?"
W dzisiejszych czasach również można spotkać Don Kichotów. I wcale nie jest ich tak mało, jakby się nam wydawało.
