William Szekspir to angielski dramatopisarz, który często motywem swych utworów czynił chęć sprawowania władzy. Jego bohaterowie kierowani żądzą władzy oddawali rozterki moralne i etyczne, zacierali granice między dobrem a złem. Nie potrafili obiektywnie oceniać swoje postępowanie. Tak też jest w przypadku dramatu pt. "Makbet", gdzie tytułowy bohater i jego żona chcą za wszelką cenę sprawować władzę. Dążą do niej nie zwracając uwagi na sposoby dochodzenia do niej i konsekwencje swoich czynów.

Makbeta poznajemy jako odważnego, szanowanego wodza szkockiego, który oddaje cześć swojemu władcy. Szanuje swojego króla, docenia jego wielkoduszność i zasługi dla ojczyzny. Dopiero po usłyszeniu przepowiedni czarownic, budzi się w nim ambicja i chęć zostania królem. Ten stan świadomości wykorzystuje jego żona - lady Makbet - która namawia go do zabójstwa króla Dunkana, pragnie zostać królową:

"Niech się więc stanie!

Wszystkie moje siły.

Nagnę do tego okropnego czynu.

Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem:

Fałsz serca i fałsz lic muszę iść społem".

Gdy Makbet dokonuje zbrodni, jego życie zmienia się diametralnie. Nie może zapomnieć widoku martwego Dunkana:

"(...) Wzdrygam się, kiedy pomyślę

O tym, com zrobił; widok tego

Byłby nad moje siły",

a mimo to dalej brnie w kierunku zła. Traci wszelkie skrupuły moralne, z rycerza o dobrej opinii przeobraża się w szalonego, niespokojnego, nieopanowanego tyrana - władcę.

Postać Makbeta w pełni przedstawia jak władza może fascynować, pociągać, jak żądza bycia dowódcą, nieposkromiona ambicja, chęć wywyższenia się nad innymi doprowadza do degradacji człowieka.

Być może Makbet nigdy nie posunąłby się do zbrodni, gdyby nie jego stanowcza, bezlitosna żona. Lady Makbet to kobieta, która wytrwale realizuje swoje marzenia o władzy, kierując czynami męża. Nakręca ona cała machinę zbrodni, jednak sama bezpośrednio w niej nie uczestniczy. Chce jedynie czerpać ze skutków zabójstwa króla i objęcia tronu przez męża. Jednak ten odsuwa ją od władzy, a tym samym pozbawia ją możliwości zrealizowania swoich marzeń. Lady Makbet nie potrafi usunąć się w cień męża i dlatego wybiera samobójstwo, jako jedyne możliwe rozwiązanie.

Szekspir ukazuje motywy działania i sposoby myślenia osoby dążącej do władzy. Sama sprawowanie władzy przesłania wszelkie inne wartości, pozbawia ludzkich odruchów, usypia czujność i uczucia. Autor analizuje skomplikowaną psychikę bohaterów i dochodzi do wniosku, że każdy człowiek jest gotowy popełnić zbrodnię, jeśli się nim odpowiednio pokieruje. Stwierdza również, że zło jest zawsze ukarane i każdy musi odpowiedzieć za swoje czyny.