Henryk Sienkiewicz w swej powieści ,,Quo vadis" zawarł czasy panowania cesarza Nerona i prześladowania pierwszych chrześcijan.
Większość rzymian wyznawała politeizm, toteż ci którzy byli uczniami Chrystusa, jako mniejszość byli prześladowani.
Poganie będący na wysokich szczeblach władzy w państwie trawili czas na huczne zabawy , nie czuli się ograniczeni żadnymi nakazami moralnymi. Żyli rozwiąźle, pochłaniając olbrzymie ilości wina i wytrawnych potraw.
Dobro i miłość bliźniego nie były dla nich ważne, dopóki nie czerpali z nich żadnych zysków. Największa wartością była dla nich przyjemność, dlatego za wszelką cenę starali się zaspokoić swoje potrzeby.
Największą przyjemnością były igrzyska, na których z lubością przyglądali się cierpieniom chrześcijan wydanych na pożarcie rozwścieczonym lwom.
W przeciwieństwie do pogan chrześcijanie żyli według przykazań, prowadzili skromne życie.
Starali się swoim postępowaniem dawać , jak najlepszy przykład. Z ich uczynków płynęła dobroć i miłość do bliźniego.
Pomimo cierpień , nie odstępowali od swojej religii, głęboka wiara przepełniała ich serca. Wierzyli , że za cierpienia na świecie doczesnym zostaną wynagrodzeni życiem wiecznym.
