Jacek Soplica czyli ksiądz Robak to postać z "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza. Wywodził się ze starego rodu szlacheckiego, był młodym ambitnym człowiekiem, który cieszył się dużym poparciem na sejmikach. Był człowiekiem pewnym siebie, przystojnym, lubianym przez młodzież, cieszył się opinią odważnego i walecznego szermierza. Jakież było jego rozczarowanie i zawód, gdy hrabia Horeszko odrzucił go jako nieodpowiedniego kandydata do ręki jego córki. Zawiedziony w uczuciach i poniżony popada w rozpacz gniew. Nie potrafi zapomnieć ukochanej Ewy Horeszkówny. W końcu żeni się z kobietą, której nie kocha, przysparza jej nieustannych cierpień swoją obsesją i piciem. W końcu wykorzystuje okazję najazdu moskali na dom Horeszków i strzela do hrabiego. Śmiertelny strzał prześladuje go do końca życia.
Nosi na sobie piętno mordercy i zdrajcy, gnębią go także wyrzuty sumienia z powodu żony, którą doprowadził do śmierci. Targany wyrzutami sumienia szuka odkupienia w zakonie benedyktynów. W jego życiu następuje wielka przemiana. Wyrzeka się pychy, która doprowadziła go do zbrodni i przyjmuje imię Robak, na znak pokory - to za zabójstwo Stolnika. Prowadzi działalność patriotyczną na Litwie - to za wykorzystanie okazji najazdu moskali do własnej zemsty. Opiekuje się swoim synem - w imię pamięci żony. Opiekuje się też córką ukochanej Ewy Horeszkówny - to na znak wiecznej miłości. W końcu ratuje Hrabiego, potomka rodu Horeszków i na łożu śmierci spowiada się przed sługą Horeszków - Gerwazym.
