Wojna trojańska toczyła się około 1200 lat przed naszą erą i była spowodowana porwaniem Heleny, żony króla Sparty Menelaosa, przez Parysa, syna króla Troi Priama. Menelaos zwrócił się do swojego brata Agamemnona, króla Myken, o pomoc w odzyskaniu swojej żony, co doprowadziło do zwołania koalicji greckich w celu zaatakowania Troi.

Według mitologii, wojna trwała dziesięć lat i była bardzo krwawa i brutalna. Armia grecka była dowodzona przez Agamemnona, a wśród jej wojowników znajdowali się tacy bohaterowie jak Achilles, Diomedes czy Ajax. Armia trojańska była dowodzona przez Hektora, syna Priama, a wśród jej wojowników byli tacy bohaterowie jak Parys, Eneas czy Sarpedon.

Wojna toczyła się głównie na polach pod Troją, z okresowymi przerwami, kiedy to wojownicy obu stron odpoczywali i składali ofiary bogom. W trakcie dziesięciu lat toczących się walk, obie strony poniosły znaczne straty. Wielu bohaterów zginęło w walce, w tym Hektor, który został zabity przez Achillesa. W końcu, po dziesięciu latach oblężenia, wojska greckie ostatecznie zdobyły Troję, wykorzystując słynny podstęp z drewnianym koniem, w którym ukryto wojowników greckich.

Wojna trojańska jest ważnym wydarzeniem w mitologii greckiej, ale także w historii kultury zachodniej. Legenda ta była inspiracją dla wielu artystów, w tym Homer, który opisał wojnę w swoim dziele "Iliada", a także dla rzeźbiarzy, malarzy i pisarzy przez wiele wieków. Wojna ta była również źródłem wielu mądrości i nauk moralnych, w tym o skutkach ambicji, nienawiści i zemsty, ale także o wartościach takich jak lojalność, przyjaźń i odwaga.