Początki 1980r. w Polsce zwiastowały mające nadejść wkrótce wydarzenia. Po pierwsze społeczeństwo było niezadowolone z warunków życia, a po drugie władza nie potrafiła zapanować na pogłębiającym się kryzysem sytemu. Polska nadal pozostawała pod zewnętrznym nadzorem ZSRR. W lipcu 1980r. podwyżka cen wywołała falę strajków, która osiągnęła apogeum w połowie sierpnia, gdy w Stoczni Gdańskiej zawiązał się Międzyzakładowy Komitet Strajkowy (MKS) z Lechem Wałęsą na czele. MKS zredagował 21 postulatów, które dotyczyły kwestii politycznych i ekonomicznych. Najważniejszy dotyczył legalizacji związków zawodowych, które były niezależne od komunistycznych władz. Władze ZSRR były zaniepokojone sytuacją wewnętrzną w Polsce i rozważały nawet przeprowadzenie interwencji. Ostatecznie za strajk w Stoczni zakończył się 31.08.1980r. podpisaniem porozumień sierpniowych, które zawierały m.in. zgodę władz na powstanie niezależnych i samorządnych związków zawodowych. 17.09.1980r. powstał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność" (NSZZ "Solidarność") o regionalnej strukturze.
Strajki sierpniowe oraz utworzenie "Solidarności" były początkiem końca komunizmu w Polsce, ale także i w Europie. Wydarzenia te doprowadziły do zmiany ekipy rządzącej (stanowisko Pierwszego Sekretarza KC PZPR stracił Edward Gierek) oraz do legalizacji wolnego związku zawodowego. "Solidarność" byłą największym ruchem społecznym w Polsce, gdyż należało do niej ponad 9mln obywateli.
