Namiestnikiem księstwa został mianowany Paskiewcz. Byłą to nagroda od cara za zajęcie przez niego Warszawy. Paskiewicz miał dopilnować, by w stolicy powstała cytadela, która miałaby strzec bram miasta oraz zapobiegać buntom. W XIX w. w dziesiątym pawilonie istniało więzienie polityczne, wydawano tam również wyroki śmierci.
Po upadku powstania listopadowego Królestwo Polskie zostało całkowicie podporządkowane Rosji. Musiało płacić carowi kontrybucję, która wnosiła 100mln rubli, a także płacić za utrzymanie Rosjan na swoim obszarze. Żołnierze polscy musieli natomiast przez 15 lat służyć w Armii Rosyjskiej.
W obawie przed reakcją innych państw car postanowił przeprowadzić amnestię. Nie objęła ona jednak powstańców, którzy zostali skazani na śmierć lub zesłani na Sybir. Część uczestników powstania uciekło z kraju i przebywało na emigracji, a w kraju zarekwirowano jedynie ich majątki.
Sieroty oraz małych chłopców, którzy nie mieli opieki, wcielano przymusowo do dziecięcych batalionów. Jednak niewielu z nich przeżyło podróż.
Car próbował stworzyć z Królestwa Polskiego prowincję rosyjską. W 1832r. zniósł konstytucję Królestwa, a w jej miejsce wydał statut organiczny, który pełnił jedynie funkcję konstytucji. Zgodnie z jego postanowieniami Królestwo Polskie stało się częścią carskiej Rosji, ale zachowało autonomię w administracji. Statut zniósł rząd, sejm oraz polskie wojsko. Językiem urzędowym został język rosyjski. Uniwersytet i politechnika zostały zamknięte, a liczba szkół elementarnych i średnich została znacznie ograniczona.
Z Królestwa wywieziono cenne zbiory uniwersyteckie, a także te z Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Nie można było wydawać i publikować dzieł Mickiewicza, Słowackiego i Lelewela.
W 1833r. został podpisany układ między Austrią, Rosją i Prusami, w którym strony mówiły o zwalczaniu narodowo-wyzwoleńczych ruchów. Państwa te zobowiązały się, iż nie będą udzielać azylu polskim uchodźcom, a każdy kraj będzie wydawać polskich zbiegów.
Car postanowił zmienić stosunki gospodarcze panujące na wsi, tak by straty poniosła szlachta. Rosja zlikwidowała barierę celną dotyczącą handlu zbożem, co pozwoliło na opłacalny eksport rosyjskiego zboża do Polski i rozkwit rosyjskiej gospodarki, a upadek polskiej. Polskie zboże było bardzo tanie, więc magnaci przestawili się na hodowlę bydła i owiec, a także na gospodarkę specjalistyczną, która pozwalała przekształcić pola na pastwiska. Szlachta polska musiała wywłaszczyć chłopów. W 1846r. został wydany dekret carski, który mówił, że nie wolno wywłaszczać chłopów z gospodarstw, które były większe niż trzy morgi. Jednak nakaz ten był często łamany. Zmieniła się sytuacja na wsi - zamiast pańszczyzny pojawiły się czynsze.
