Przy zaznaczaniu na mapie różnego rodzaju obiektów bądź zjawisk, możemy posłużyć się wieloma metodami kartograficznej prezentacji. Najczęściej używanymi oraz najbardziej popularnymi metodami owej prezentacji kartograficznej są następujące sposoby:

  • M. kropkowa - czyli przy pomocy punktów zaznaczamy na mapie obiekty, które nie mieszczą się w skali mapy, ale są dla niej ważne z merytorycznego punktu widzenia. Są to na przykład: ośrodki miejskie. Kropki mogą być różnej wielkości i mieć różne kolory, świadczące o wielkości i intensywności przedstawianego zjawiska. Każda kropka ma określoną wartość ilościową danego zjawiska i tak na przykład 1 kropka może oznaczać tysiąc mieszkańców.
  • M. izarytmiczna - służy ona do zaznaczania na mapie zjawisk ciągłych, dla których możemy określić wartość lub ilość. Są więc to linie łączące punkty z takimi samymi wartościami liczbowymi. Przykładem takich linii są: izobaty, izohiety, izotermy, izohaliny.
  • M. zasięgów - służy ona do zaznaczania na mapie zjawisk rozproszonych. Linia zasięgu mówi nam, że w jej zakresie określone zjawisko występuje, ale nie na całym terenie. Możemy wyróżnić zasięgi otwarte, którymi są zasięgi wychodzące poza obszar ramki danej mapy i zasięgi zamknięte, które w całości mieszczą się na konkretnej mapie.
  • M. sygnaturowa - przy pomocy liter, geometrycznych figur, małych obrazków, które charakteryzują dany obiekt lub innych określonych znaków, które często kojarzą się nam z pewnym zjawiskiem, czy też obiektem. Metoda ta służy do zaznaczania na mapie zjawiska o małym zasięgu lub obszarze i wyznaczenie granic zasięgu tych obiektów jest niemożliwe w danej skali mapy.
  • M. kartogramu - tą metodą przedstawiamy, przy pomocy barw lub deseni, dane statystyczne dotyczące natężenia pewnego zjawiska na danym obszarze (np. gęstości zaludnienia, stopnia zalesienia). Barwy te i desenie nanosi się potem na mapę z podziałem terytorialnym danego obszaru.
  • M. kartodiagramu - przedstawiamy tą metodą bezwzględne dane liczbowe, określające dane zjawisko, przy pomocy diagramów, które przez swą wielkość obrazują określoną ilość bądź rozmiar zjawiska. Diagramy te umieszcza się przeważnie w zaznaczonych na mapie jednostkach terytorialnych.