Istnieje wiele źródeł, z której człowiek czerpie energię. W ostatnim czasie coraz większe znaczenie w energetyce wielu państw świata zaczynają mieć odnawialne źródła energii oraz energetyka jądrowa.

Energia wiatru:

Energetyka wiatrowa największe znaczenie ma w krajach pozbawionych innych surowców energetycznych. Pierwsza elektrownia wykorzystująca siłę wiatru (o mocy 1250 MW) powstała w 1941 r. w USA w stanie Vermont. Również wiele krajów Europy zachodniej wykorzystuje wiatraki prądotwórcze do produkcji energii.

Energia słoneczna:

Największym źródłem energii na Ziemi jest Słońce. Jednak jego wykorzystanie jest bardzo trudne. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest, iż emitowana przez nie energia posiada małą gęstość oraz nie ma ciągłości w jej dopływie. Wobec czego energię tą wykorzystuje się jedynie lokalnie do ogrzewania pomieszczeń, czy wody wykorzystywanej w gospodarstwach domowych. Do tego celu służą kolektory słoneczne montowane na dachach budynków.

Energia pływów:

Elektrownie produkujące energię na bazie pływów budowane są w pobliżu głęboko wciętych zatok morskich. Z zatok tych tworzy się zbiorniki, w których gromadzi się woda, która napływa podczas przypływu. Wypuszczanie wody w trakcie odpływu powoduje napędzanie przez nią turbin, dzięki czemu produkowana jest energia.

Energia geotermalna:

Wody geotermalne są to wody zalegające na głębokości 250 - 600 m, mogące osiągać temperaturę ok. 300ºC. Energię z nich pozyskuje się poprzez wykorzystanie gorących źródeł, gejzerów oraz wód termalnych. Służy ona zazwyczaj do ogrzewania domów, wykorzystywana jest także w rolnictwie i medycynie.

Pierwsza elektrownia geotermiczna powstała w 1904 r. we Włoszech. Obecnie najwięcej tego typu elektrowni znajduje się w Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii i na Islandii. W Polsce w latach 90-tych stwierdzono zasoby tych wód w regionie Zakopanego. Energia tych wód jest już wykorzystywana w gospodarstwach domowych oraz w lecznictwie. Pierwszą w Polsce ciepłownię opartą na wodach geotermalnych wybudowano w Pyrzycach w 1996 r. Pobiera ona wodę się z 1600 m głębokości, o temperaturze 61ºC.

Energia z biomasy:

Najpowszechniejszym sposobem pozyskiwania energii z biomasy jest jej spalanie. Do produktów opałowych należą: słoma, drewno opałowe i odpadowe.

Energia spadku wód:

Wykorzystanie energii spadku wód stało się podstawą rozwoju hydroenergetyki. Pierwszymi elektrowniami wodnymi na świecie były: w Rosji - Krasnojarska na Jeniseju, Wołgogradzka i Kujbyszewska na Wołdze, w Stanach Zjednoczonych - Glen Conyon i Hoover na Kolorado.

Istnieje pięć typów hydroelektrowni:

  • przepływowe,
  • zaporowe,
  • zbiornikowe,
  • szczytowo-pompowe,
  • pływowe.

Dzięki energii wodnej możliwe jest uprzemysłowienie krajów pozbawionych innych surowców energetycznych. Jej pozyskiwanie wymaga jednak dużych nakładów finansowych na budowę zapór, hydroelektrowni oraz linii przesyłowych wysokiego napięcia. Pozyskiwanie energii z wody stwarza ponadto zagrożenia dla środowiska naturalnego, gdyż spiętrzanie wód czy zmiana nurtu rzeki powoduje często zmianę stosunków wodnych w glebie czy zmiany mikroklimatu danego obszaru. Przy budowie tego typu elektrowni konieczne są też często przesiedlenia ludności i zalewanie obszarów rolnych.

Energetyka jądrowa:

W połowie XX wielu energetyka jądrowa budziła ogromne nadzieje na rozwiązanie problemów energetycznych świata. Ten sposób produkcji energii miał być nieograniczony, tani i niegroźny. Pierwszą elektrownię jądrową uruchomiono w 1956 r. w Colder Hall w Anglii. W kolejnych latach bogate kraje zaczęły budować setki reaktorów jądrowych. Od tamtej pory dokonał się ogromny postęp technologiczny w wykorzystaniu energii nuklearnej, nie spowodował on jednak spadku kosztów jej produkcji. Dodatkowo, zastrzeżenia budzi bezpieczeństwo reaktorów, gdyż awaria, czy błąd w obsłudze mogą stać się przyczyną katastrofy. Ważnym problemem jest także składowanie odpadów nuklearnych, gdyż stanowią one poważne zagrożenie dla środowiska.