W przeciągu całej historii naszego świata, jego mapa polityczna zmieniała się nieustannie. Wynikało to przede wszystkim z cywilizacyjnego rozwoju społeczeństw oraz z ich organizacji politycznej. Jednakże do lepszego zrozumienia poniższej pracy niezbędna jest znajomość pojęcia kolonializmu. I właśnie od wyjaśnienia tego pojęcia zaczniemy. Słownikowa definicja kolonializmu wygląda następująco. Jest to określenie ekspansji imperialistycznej, która dokonywana jest na drodze podboju, zaboru oraz uzależnienia terenów zamorskich głównie przez kraje europejskie. Ekspansja kolonialna rozpoczęła się z końcem piętnastego wieku. To właśnie na ten okres przypadały takie wydarzenia jak odkrycie Ameryki dokonane przez hiszpańskich żeglarzy, a także znalezienie alternatywnej drogi do Indii dokonane przez Portugalię. To właśnie te wydarzenia doprowadziły do utworzenia pierwszych kolonialnych potęg. W kolejnych wiekach do Hiszpanii i Portugalii dołączyły kolejne kolonialne mocarstwa takie jak między innymi Anglia, Holandia, czy Francja. W dziewiętnastym wieku kolejne kraje takie jak na przykład Belgia, Włochy, czy Niemcy uzyskały kolonie. Jeśli zaś chodzi o państwa pozaeuropejskie to warte zaznaczenia są dwa, Stany Zjednoczone oraz Japonia. Niemniej jednak przynależność poszczególnych kolonii często się zmieniała. Działo się tak z powodu konfliktów oraz wojen pomiędzy mocarstwami. Eksploatacja terenów kolonialnych budziła ciągle rosnące opory ludności tam mieszkającej. Niektórym koloniom udało się nawet usamodzielnić. Takie dążenia zaczęły się przejawiać szczególnie w tych koloniach, które zostały w dużej mierze zasiedlone przez ludzi przybyłych ze starego kontynentu. Już w drugiej połowie osiemnastego wieku północno-amerykańska kolonia oderwała się od Anglii. Był to najwcześniejszy przypadek. Kolejne przypadły na dziewiętnasty wiek. Były to hiszpańskie oraz portugalskie kolonie w Ameryce Środkowej oraz Południowej. Stosunkowo wcześnie usamodzielniły się również brytyjskie dominia. Jeśli zaś chodzi o kontynent azjatycki to tam szczególnie dużych podbojów dokonała w osiemnastym i dziewiętnastym wieku Rosja.

Znaczne zmiany w politycznej mapie Europy zaszły podczas wojny siedmioletniej, a także w wyniku postanowień jakie zapadały na Kongresie Wiedeńskim w dziewiętnastym wieku.

Ameryki również nie ominęły zmiany na politycznej mapie. Pokój paryski z drugiej połowy osiemnastego wieku przyniósł zakończenie walk Francji z Anglią o Kanadę. Natomiast wojna Ameryki z Anglią, która wybuchła również w drugiej połowie osiemnastego wieku pomogła Stanom Zjednoczonym w uzyskaniu niezawisłości. Druga połowa dziewiętnastego wieku przyniosła ze sobą pojawienie się na arenie międzynarodowej Niemiec. Ważne w tym okresie był również wystąpienie silnych tendencji dezintegracyjnych w imperium tureckim. W owym czasie osmańskie imperium było wielonarodowościowym i wielowyznaniowym konglomeratem. Było ono pełne wewnętrznych konfliktów i napięć. W wyniku tych właśnie konfliktów, powstań i zewnętrznych wojen powstała oraz usamodzielniła się spora liczba państw. Niektóre z nich zmieniały jednak jedynie zwierzchnictwo. J. Barbag napisał, iż w przeciągu kilku wieków "cały glob ziemski został przez jedną część świata poznany i opanowany politycznie i gospodarczo". Nowopowstały układ polityczno-terytorialny, który utworzony został na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku, odzwierciedlał w doskonały sposób przemiany, szczególnie te ekonomiczno-społeczne, które są typowe dla kapitalizmu. Zniknęły z map tak zwane ziemie niczyje. Nie było na świcie obszaru, który nie wchodziłby w skład któregoś z państw niezależnych lub który nie stałby się kolonią bądź zależnym terytorium. Niestety nie wszystkie mocarstwa były zadowolone z takiego podziału politycznego. Nie odpowiadał on układowi ekonomicznych oraz militarnych sił. Jedynym rozwiązaniem narastających sprzeczności okazał się być konflikt zbrojny. Pomimo tych faktów to właśnie dziewiętnasty wiek był szczytowym okresem rozwoju ekspansji kolonialnej, zagarniania terenów nowych takich jak wnętrze Afryki, a także rozgraniczenia strefy wpływów poszczególnych mocarstw. Z czasem jednak nastąpiło podważenie kolonialnych podstaw. Było ono spowodowane zmianami wewnętrznymi, zachodzącymi w koloniach. Należały do nich kontakty z europejską kulturą. Znaczny wpływ miały także poglądy nacjonalistyczne oraz socjalistyczne, które przyczyniły się do odrodzenia poczucia tożsamości narodowej oraz politycznej dojrzałości kolonialnych narodów. Kolejnym czynnikiem który wywarł znaczny wpływ na usamodzielnianie się kolonii był fakt, iż kolonialne mocarstwa uległy osłabieniu w wyniku obu wojen światowych, a także obniżeniu uległ ich prestiż. Ostatnim czynnikiem było przeszkolenie wojskowe jakie uzyskały kolonie w wyniku wciągania ich do obu wojen. Kryzys kolonializmu pogłębiły także piętnujące go idee październikowej rewolucji. Poruszały one masy ludzi do tego by walczyli o swoją wolność oraz równouprawnienie społeczne. Najwyraźniej dążenia te przejawiły się w przypadku narodów o starej, bogatej kulturze.

Bardzo istotną rolę w kształcie mapy świata po drugiej wojnie miało stworzenie międzynarodowych organizacji o charakterze gospodarczym, politycznym, wojskowym oraz społecznym. Powstanie tych organizacji, zarówno ogólnoświatowych jak i regionalnych było spowodowane koniecznością kooperowania ze sobą państw oraz ochrony interesów tych państw, które je tworzyły.

Pierwsza wojna światowa została uznana za wojnę, która miała na celu wprowadzić nowy podział polityczny świata. Zmiany, które nastąpiły po wojnie wyrażały układ sił, kompromis oraz ścieranie się przeciwnych orientacji. Nierzadko granice były wyznaczane niezgodnie z podziałami etnicznymi czy naturalnymi. Postanowienia traktatu wersalskiego wcale nie przyczyniły się do zlikwidowania sprzeczności, które istniały przed wybuchem wojny. Spowodował on za to nowe nieporozumienia oraz konflikty. Wybuchały one pomiędzy tymi krajami, które po wojnie były zwycięskie, a krajami zwyciężonymi. Kolejny problem stanowiło pojawienie się pierwszego państwa socjalistycznego, a mianowicie Związku Radzieckiego.

Po pierwszej wojnie nastał tak zwany okres międzywojenny. Był on obfity w liczne, zbrojne konflikty. Zakończyły się one ostatecznie wybuchem drugiej wojny. I podobnie jak po pierwszej tak i po drugiej wojnie dokonano zmian terytorialnych. Były one znaczne. Obszarami, na których zaobserwowano największą zmienność terytoriów były głównie Europa oraz Bliski Wschód, a także południowa i wschodnia Azja oraz Afryka.

Po wojnie ożywieniu uległy również przeróżne ruchy o charakterze niepodległościowym i narodowo-wyzwoleńczym. Żywiołowy w tym okresie proces nazywany dekolonizacją, w znacznym stopniu wpłynął na zmiany w nazewnictwie geograficzno-politycznym. Na mapach przestały funkcjonować takie nazwy jak chociażby kolonia, imperium czy protektorat. Zmianie uległy także nazwy sporej ilości miast, a nawet krajów. Nowopowstające państwa zazwyczaj powracały do swoich dawnych nazw, tych sprzed okresu kolonialnego.

Od czasu zakończenia II wojny nastąpiły bardzo ważne zmiany na politycznej mapie świata. Dotyczą one tak politycznych granic, jak i gospodarczych i strategicznych układów. Na początku dwudziestego wieku na świecie znajdowało się pięćdziesiąt suwerennych państw. Liczba ta stale wzrastała. W roku 1994 wyniosła już sto dziewięćdziesiąt dwa. Proces polegający na dezintegracji politycznej, który jest następstwem rozpadów państw wielonarodowościowych, a także dekolonizacji, wciąż trwa. W tym samym czasie obserwuje się rosnącą tendencję do zarówno gospodarczej jak i politycznej, międzynarodowej integracji. Tendencja owa wynika najprawdopodobniej z potrzeby zmiany w układzie produkcji, a także potrzeby stworzenia znacznie efektywniejszej i sprawniejszej światowej gospodarki. A także z potrzeby rewolucji techniczno-naukowej. W roku 1991 swoje istnienie zakończył ZSRR. W jego miejsce powstały nadbałtyckie, niezależne republiki, a także Wspólnota Niepodległych Państw, na czele której stoi Rosja.