Bardzo popularną formą współpracy transgranicznej są obecnie euroregiony, mające na celu stymulować rozwój regionów przygranicznych, poprzez wspólne projekty, dotyczące głownie turystyki, kultury, sportu, jednak nie tylko, również jeśli chodzi o infrastrukturę techniczną i społeczną.
Na obszarze Polski i krajów sąsiednich działa już kilka euroregionów. Jednym z nich jest Euroregion Bug, utworzony w 1995 roku na skutek porozumienia między Polską a Ukrainą. Już wcześniej obszary na pograniczu Polski, Ukrainy i Białorusi nawiązywały współpracę, jednak dopiero po 1989 roku mogła być ona sformalizowana. W skład Euroregionu Bug weszły województwa: chełmskie, lubelskie, zamojskie, tarnobrzeskie po stronie polskiej, a po stronie ukraińskiej - Obwód Wołyński. Trzy lata później do porozumienia dołączyły: województwo bialskopodlaskie i obwód brzeski (Białoruś). Do końca 1998 był to jeden z największych tego typu obszarów w Europie. Jego powierzchnia wynosiła 82 tysięcy km kwadratowych. 17 sierpnia 1999 została powołana Rada Euroregionu Bug, po stronie polskiej, w jej skład wchodziło dziesięć osób. Zmiany w systemie administracyjnym kraju zmusiły do reorganizacji władz tego stowarzyszenia. Na skutek tych zmian powierzchnia euroregoinu zmniejszyła się do 64 tysięcy, ponieważ nie znalazły się w nim już ziemie należące do byłego województwa tarnobrzeskiego. Natomiast 18 października uchwalono nowy skład Rady Euroregionu Bug, po stronie polskiej zredukowano skład Rady do Trzyosobowego Prezydium i trzyosobowego Sekretariatu.
Nastąpiło wtedy jeszcze kilka innych zmian, np. dokonano zmiany nazw grup roboczych. Nowo powstała Rada Euroregionu Bug odbyła swoje pierwsze posiedzenie, na którym między innymi ustalono nowy budżet.
Obszar euroregionu jest nizinny, raczej płaski, bez większych deniwelacji terenu. Rozcinają go duże rzeki: Wisłą, Bug, Prypeć, Muchawiec. Im dalej na południe obszaru, tym rzeźba staje się bardziej urozmaicona, ze względu na wyżynny charakter tych terenów. Jest to obszar sprzyjający rolnictwu, przede wszystkim ze względu na duży udział bardzo dobrych gleb. Tam gdzie gleby są gorsze, występuje duże zalesienie.
Największymi miastami są: Lublin, Brześć, Luck, Baranowicze, Pińsk.
Mało urozmaicona rzeźba, łatwo dostępny teren, bogactwa naturalne (ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel kamienny, surowce skalne), sprzyjają rozwojowi obszaru. Jest to także obszar ważny dla komunikacji międzynarodowej, przebiegają tędy szlaki:
Berlin - Warszawa - Biała Podlaska - Brześć - Mińsk - Moskwa,
Warszawa - Lublin - Zamość - Lwów,
Warszawa - Lublin - Chełm - Dorohusk - Luck - Kijów,
Łódź - Radom - Lublin - Chełm - Dorohusk - Luck - Kijów,
Białystok - Lublin - Rzeszów.
Na dość wysokim poziomie stoi tu edukacja, zwłaszcza szkolnictwo wyższe. Dużymi ośrodkami są Lublin, Brześć i Luck. Istnieją tam różnego rodzaju instytuty i ośrodki badawcze o dość dużym znaczeniu na tle kraju.
Euroregion powstał po to by wspierać i rozwijać należące do niego obszary w wielu dziedzinach. Bardzo ważna jest tu pokrewna gospodarka przestrzenna, opierająca się na zasadach zrównoważonego rozwoju. Dużo miejsca poświęca się współpracy w kwestii infrastruktury drogowej i komunikacyjnej, - jako, że są to obszary przygraniczne należy rozwijać i modernizować sieć dróg, co zwiększy ich dostępność i konkurencyjność.
Ważnym zagadnieniem jest także pomoc i wspólne projekty dla celów oświatowych, sportowych i kulturalnych np. organizacja zawodów, festynów, warsztatów. Strategicznym punktem współpracy jest turystyka, stymulująca rozwój przygranicznych regionów.
Nie można zapominać o sprawach związanych z ochroną środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, ograniczaniu zagrożeń klęskami żywiołowymi i działania na rzecz poprawy sytuacji.
Aby euroregion mógł dobrze funkcjonować, trzeba rozwijać kontakty między mieszkańcami, bo tylko wtedy będzie możliwa efektywna współpraca na innych szczeblach.
Jedną z priorytetowych kwestii jest usprawnienie systemu przejść granicznych. Należy rozbudować już istniejące i otwierać nowe, ze względu na coraz większy ruch na granicach. Środków finansowych na ten cel szuka się w programach unijnych, a także z budżetu państwa.
Założenia ochrony przyrody są realizowane np. dzięki programowi "Czysty Bug", które obejmuje swym zasięgiem również obszary nie wchodzące w skład Euroregionu Bug.
Dużo uwagi poświęca się efektywnemu gospodarowaniu przestrzenią, co jest niezwykle ważne dla zachowania ładu przestrzennego w regionie. Władze współpracują w tej kwestii z Komitetem Badań Naukowych.
W 1996 roku omawiana organizacja przystąpiła do Stowarzyszenia Europejskich Regionów Granicznych.