Woda stanowi ok. 70% powierzchni Ziemi. Przyjmuje wiele postaci: lodowców i lądolodów, w których uwięzionych jest 2% wody, zbiorników wody słodkiej (rzek, jezior, stawów, strumieni oraz wód podziemnych), które stanowią niecały 1% oraz pary wodnej (jej ilość w atmosferze ziemskiej jest zmienna i procentowo bardzo niewielka). Jednak największe zbiorniki wody stanowią morza i oceany.
Wśród jezior słodkowodnych na Ziemi wyróżnia się jezioro Bajkał, położone na wschodzie Syberii. Zawiera ono 20% globalnych zasobów słodkiej wody, choć zajmuje dopiero 9 miejsce, jeśli chodzi o zajmowaną powierzchnię (31 500 km²). W tym względzie największym obszarem zajmowanym przez wody słodkie na Ziemi są Wielkie Jeziora Ameryki Północnej.
Woda słodka stanowi niewiele ponad 50% wszystkich śródlądowych wód świata. Dużą ich część gromadzą jeziora słone (tzn. zawierające ponad 3g rozpuszczalnych soli w litrze wody). Objętość słonych wód jeziornych na świecie wynosi 104 000 km³ wody. Objętość jezior słodkowodnych to 125 000 km³.
Skromne zasoby wody słodkiej na Ziemi są stale uzupełniane. Około 1% wody znajduje się w ciągłym ruchu. Nazywa się to obiegiem wody w przyrodzie. Istotne jest również, że woda występuje w trzech stanach skupienia. Zmienia swój stan w zależności od panujących warunków atmosferycznych.
Obieg wody w przyrodzie odbywa się następująco:
Woda pochodząca z opadów atmosferycznych, a także z topnienia śniegów i lodowców spływa z obszarów górskich do rzek, strumieni, jezior, mórz i oceanów. Część tej wody wsiąka w ziemię i następnie krąży w postaci wody podziemnej, stając się źródłem zasilania potoków i rzek, bądź jest pobierana przez rośliny. W wyniku padania promieni słonecznych następuje parowanie wody z powierzchni zbiorników. Para wodna wznosi się do atmosfery, tam ochładza się, ulega kondensacji (skrapla się) i opada na ziemię w postaci opadu atmosferycznego. 10% opadów dostaje się bezpośrednio do strumieni i rzek, a wraz z nimi spływa z powrotem do mórz i oceanów. Tam ponownie paruje, czym kontynuuje cykl.