Bajkał jest to jezioro znajdujące się w azjatyckiej części Rosji (Syberia Wschodnia). Jest najgłębszym jeziorem na świecie, a także jednym z najstarszych (jego wiek szacuje się na ok. 25 mln lat). Wypełnia rów tektoniczny. Lustro wody znajduje się na wysokości 455 m n.p.m. Wokół jeziora wznoszą się góry, o wysokościach powyżej 2 500 m n.p.m. (Góry Bajkalskie, Góry Barguzińskie oraz Hamar Daban). Jezioro rozciąga się na powierzchni 31,5 tys. km², jego długość to 670 km, a szerokość sięga 79 km. Średnia głębokość Bajkału wynosi 730 m, natomiast maksymalna, to aż 1 637 m. Dno jeziora znajduje się na wysokości 1 285 m p.p.m., co sprawia, iż jest ono największą kryptodepresją na świecie. Wypełnia je 23 tys. km³ wody, co stanowi 20% światowych zasobów wody słodkiej. Woda Bajkału jest bardzo przezroczysta, bogata w tlen i słabo zmineralizowana. Temperatura wód powierzchniowych wynosi 9°C - 12°C, a przy brzegach dochodzi do 20°C. Poniżej 250 - 300 m głębokości panuje stała temperatura ok. 3,5 - 4°C. Od stycznia do maja wody Bajkału zamarzają na grubość do ok. 1 m. Wahania poziomu wody są niewielkie i wynoszą od 0,8 do 1,4 m. Do jeziora uchodzi 336 rzek, spośród nich najważniejsze są: Selenga, Barguzin i Górna Angara. Ujścia tych rzek są deltowate. Z Bajkału wypływa tylko jedna rzeka - Angara. Powierzchnia zlewiska wynosi 557 tys. km². FloraFauna jeziora są bardzo bogate. Występuje w nim wiele gatunków endemicznych, m. in. foka bajkalska, omul, gołomianka, gąbka bajkalska, kiełże i wirki. Część jeziora wchodzi w skład obszarów chronionych - rezerwatów Bajkalskiego i Barguzińskiego. Jest ono także wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na jeziorze rozwija się rybołówstwo (zwłaszcza połowy omula) oraz żegluga letnia, a zimą kołowy transport po lodzie. Spławia się nim także drewno. Nad Bajkałem znajduje się szereg miejscowości, z czego największymi są Bajkalsk i Sludianka. Wzdłuż południowego brzegu jeziora biegnie Kolej Transsyberyjska, a wzdłuż jego północnego krańca - Kolej Bajkalsko-Amurska. Pierwszymi badaczami jeziora byli w XIX wieku Polacy zesłani na Syberię: Aleksander Czekanowski, Jan Czerski, Benedykt Dybowski i Władysław Godlewski.