Blaise Pascal przyszedł na świat w roku 1623we Francji . Już od dziecka interesowały go różnego rodzaju wynalazki. Był bardzo inteligentnym chłopcem, mającym zdolności zarówno do przedmiotów humanistycznych jak i ścisłych. Uchodzi za konstruktora pierwszej na świecie maszynki do liczenia pieniędzy. Dokonał tego jako młody chłopiec. Chciał w ten sposób odciążyć swojego ojca, który pracował jako poborca podatkowy.
Pascal zajmował się również badaniami z dziedziny hydrostatyki. Niewątpliwie jego najbardziej znane prawo mówi, że jeżeli na zamknięty płyn wywierane jest ciśnienie zewnętrzne to jest ono przekazywane niezmienione na każdą część płynu i na ścianki naczynia. Prawo to jest prawdziwe, jeśli można pominąć siły grawitacji.
Ogólnie ciśnieniem nazywa się siłę działającą prostopadle na jednostkową powierzchnię. Jest wielkością skalarną, wyraża się w paskalach (Pa).
Pascal był nie tylko fizykiem, ale także matematykiem, publicystą i filozofem. Sformułował między innymi prawa dotyczące podzielności liczb całkowitych a także wprowadził metodę wyznaczania współczynników dwumianów. Poza tym rozpowszechnił metodę indukcji matematycznej. Zajmował się również rachunkiem prawdopodobieństwa i kombinatoryką.
Jak już wcześniej zostało wspomniane Pascal był również filozofem. Jednak nie stworzył nowego typu filozofii. Raczej jego rozważania były wyrazem wewnętrznego rozdarcia między sceptycyzmem, racjonalizmem a mistyką. Rozważania te zawarł Pascal w "Myślach" , napisanych w 1670 roku.
Blaise Pascal był związany z zakonem Port - Royal. Był to zakon propagujący wysokie zasady moralne. Wyrażał przekonanie, że łaski mogą dostąpić tylko nieliczni.
Pascal propagował zasadę rozdziału nauki od religii i rozumu od wiary. Był przekonany o tym, że rozum nie jest potrzebny w procesie poznawczym. Spowodowało to, że Pascal sformułował tezę dotyczącą sposobu poznawania rzeczy nadprzyrodzonych. Stwierdził, że człowiek może tego dokonać przez serce i wiarę.
Pascal jest autorem poglądów racjonalnych znanych jako "zakład Pascala". Uważał bowiem, że znacznie bardziej opłacalna jest wiara w Boga niż ateizm. Bowiem zakładając , że Bóg istnieje i żyjąc według zasad religii na szalę stawia się tylko jedno ziemskie życie. Jest to niewielkie ryzyko w porównaniu z tym co można zyskać dzięki takiej postawie. Mianowicie nagroda może być życie wieczne , pod warunkiem, że nasze założenie okazało się słuszne. Natomiast niewiara niesie za sobą ogromne ryzyko utraty wieczności.
Pascal uważał, że człowiek w trakcie swojego życia znajduje się na granicy dwóch nieskończoności: wielkości i nicości. Ta nieskończoność jest źródłem lęków człowieka. Twierdził, że dla człowieka jego życie ma ogromne znaczenie, natomiast dla trwania Wszechświata jest niczym ziarnko piasku na pustyni i trwa nieskończenie krótko. Natomiast w odróżnieniu od wiecznego Wszechświata człowiek ma świadomość tej skończoności życia, która jest nędzą. Jeden z cytatów Pascala głosi ,że "Wielkość człowieka jest wielka w tym, że zna on swą nędzę".
Myśli filozoficzne Pascala stały się inspiracją zarówno dla wielu twórców barokowych jak i dla egzystencjalistów dziewiętnastego i dwudziestego wieku.
Blaise Pascal zmarł 19 sierpnia 1662 roku w Paryżu.
