1. Teoria Demokryta:

Wychodziła z założenia, iż w przyrodzie występują atomy oraz jest ich nieskończona ilość, posiadają przeróżne formy oraz posiadają zdolność do łączenia się w ciała. Ciała te nie da się dzielić, są niezmienne a także wieczne. Była w stanie złączyć z pozostałymi atomami przy pomocy haków oraz zaczepów, przemieszczają się w próżni. Nie był przekonany, że występują zadane siły czy ducha, która kieruje wszelkimi procesami w naturze. Był przekonany, żre w próżni występują atomy, iż w naturze odbywa się wszystko mechanicznie, co nie oznacza że dzieje się z powodu przypadku.

Teoria Epikura:

Rozwinięta został pogląd Demokryta, uważał on, iż występuje jedynie materia, która jest wieczna, złożona jest z atomów oraz próżni. Atomy przemieszczają się po liniach prostych przez to, że są w próżni nie spotykają oporu. Ale atomy przemieszczają się jedynie po liniach prostych nie mogą się połączyć z innymi, więc nie mógł by narodzić się świat. Niejednokrotnie atomy zbaczają z linii prostych w innych kierunku, a to nazywa się deklinacja. Zboczenia są samorzutne, nie wynikają z jakichkolwiek praw.

Teoria Arystotelesa:

Dzięki niemu mamy podział ruchów na naturalne oraz wymuszone. Naturalne ruchy ciał to ruchy ciał gwiazd, i ruchy, dzięki, którym mają swoje naturalne położenie. Dla ciał ciężkich naturalnym ułożeniem jest nasza planeta, zatem upadają na nią, natomiast lekkie ciała takie jak dym czy para wodna unoszą się, ponieważ tam znajduje się ich naturalny obszar.

Teoria Galileusza:

Galileusz napisał zasadę względności ruchu, dobry opis swobodnego spadania ciał, pokazał on że tor ruchu pocisku to parabola. Był on pierwszym fizykiem, który opierał swoje teorie eksperymentami.

Teoria Kopernika:

Napisał w swoim dziele commentarius teorię heliocentryczną, która oparta została na założeniach:

Nie ma jednego ośrodka wszystkich kół albo ster.

Środek naszej planety jest jedynie środkiem ciężkości oraz środkiem sfery srebrnego globu, a nie środkiem kosmosu.

Słońce jest środkiem kosmosu oraz to jest powodem, że wszelkie sfery obiegają słońce.

Stosunek odległości naszej planety od słońca jest w stosunku do odległości naszej planety od słońca do firmamentu jest dużo mniejszy.

Wszystkie ruchy na firmamencie to ruchy naszej planety.

To, co zauważamy jako ruch słońca bierze się z ruchu naszej planety oraz jej sfery.

Ruch poziomy, prosty oraz wsteczny planet to skutek ruch naszego globu

2. Falą nazywa się drgania jakie zachodzą w jakimś układzie.

Wykres fali

długość fali - jest to droga, jaka przechodzi fala podczas, gdy jakakolwiek cząsteczka ośrodka

dokonane zostało jedno pełne drganie

a - amplituda fali - jest to wysokość grzbietu albo głębokość doliny

A1, A2 - grzbiet fali

B1, B2 - dolina fali

T - okres fali - jest to czas, w którym fala przebędzie swoja długość

T= 1/v [1s]

V - częstotliwość jest to ilość fal jaka dociera do konkretnego punktu ośrodka w czasie 1s

V=1/T [1/s] = 1Hz

3. Światło jest falą elektromagnetyczną, długość fali zawiera się w przybliżeniu płowy milionowej części metra ( 0,5 mikrometra). To, iż ludzkie oko ma zdolność widzenia długości fali elektromagnetycznej, bierze się z konstrukcji oraz interesujących cech oka. Światło ma zdolność do przenikania przeróżnych przezroczystych substancji, maksymalna szybkość w próżni ok. 300 tys. Km/s, natomiast w szkle maleje do ok. 200 tys. Km/s.

Zakończenie:

Światło jest fala elektromagnetyczna o długości od 0,39m do 0,74m

Jest widzialne przez ludzkie oko

Niesie ze sobą energię

Ulega odbiciu, załamaniu, dyfrakcji, interferencji i rozczepieniu.