Człowiek niejednokrotnie podejmuje działania bez zastanowienia się nad ich konsekwencjami. Aby wytworzyć wszystkie niezbędne (i nie tylko) produkty ludzie bez żadnego umiaru wykorzystują rośliny, zwierzęta, wodę, glebę, powietrze czy minerały i inne surowce naturalne, nie dbając zupełnie o to, co będzie w przyszłości. Bardzo często wszystkie te zasoby zostają zniszczone lub zdewastowane. Tym czasem ochrona przyrody ma na celu zapobieżenie uszkadzaniu, czy niszczeniu przyrody przejawiającej się we wszelkich postaciach. Ochrona tych bogactw i wykorzystywanie jedynie w rozważny sposób pozwoli na zachowanie najpiękniejszych fragmentów przyrody przez jak najdłuższy czas. Troska o ochronę przyrody łączy się również z prowadzeniem ochrony środowiska, bo przecież ciężko wyobrazić sobie ochranianie jakichś pojedynczych terenów, jeśli tuż obok płynie skażona woda, otacza go zanieczyszczone powietrze i wokół panuje hałas.
Obecnie dążenie do zachowania zasobów przyrody i życia w naturalnym środowisku jest problemem w skali świata. Istnieją specjalne gałęzie biologii zajmujące się tymi zagadnieniami, między innymi ekologia, która bada wzajemne zależności pomiędzy istotami żywymi a ich środowiskiem.
Jednak zachowanie naturalnego środowiska to często niezwykle trudna walka. Głównym przeciwnikiem są przeważnie wielkie, bogate, a co za tym idzie, potężne i mające rozległy wpływ, korporacje. Przedsiębiorstwa, które zajmują się pozyskiwaniem drewna, wzbogacają się, ponieważ zatrudnieni tam ludzie karczują ogromne połacie tropikalnych lasów, nadal traktowanych jedynie jako tanie źródło tego surowca. Potem takie ogołocone tereny stają się miejscem wypasu bydła. Całe regiony są dewastowane przez właścicieli kopalń, poszukujących cennych minerałów. Wszystkie te procedery dla naturalnego środowiska są wręcz katastrofalne w skutkach, a tymczasem zaspokajają potrzeby jedynie nielicznej w skali światowej grupy zamożnych osób. Łatwo więc wywnioskować, że to społeczeństwo i jego konsumpcyjny styl życia jest głównym winowajcą obserwowanych zniszczeń przyrody.
Ochrona przyrody w Polsce zaczęła się wcześnie, bo już Bolesław Chrobry nakazał ograniczyć połowy bobrów. Kolejni władcy wprowadzali rozporządzenia nakazujące różnych działań ochronnych, np. Kazimierz Wielki zakazał wycinania bartnych drzew, Władysław Jagiełło zabronił wycinania cisów. Istniały surowe kary za podpalanie lasów, kłusownictwo, czy wycinanie drzew. Obecnie prowadzi się aktywne działania mające chronić przyrodę, jak również edukować i zapoznawać społeczeństwo z tym problemem. Przebiegają one na różnych poziomach i przybierają wiele form. Już małe dzieci mają swój udział w przeróżnych akcjach, np. sprzątania lasu czy zbierania makulatury.
Działaniami na poziomie światowym są międzynarodowe konferencje, na których spotykają się specjaliści z dziedziny ochrony przyrody, głowy państw czy prezesi wielkich koncernów, by wspólnie debatować nad najlepszymi rozwiązaniami pojawiających się problemów.
W latach 70. coraz większą popularnością zaczął się cieszyć ruch tzw. Zielonych. Są oni obrońcami przyrody, a największymi ich osiągnięciami są m.in.: zmniejszenie emisji zanieczyszczeń z zakładów przemysłowych na skutek prowadzonych kampanii, akcja przeciw używaniu sieci dryfujących, znaczne ograniczenie połowu wielorybów. Ekolodzy bardzo często prowadzą różne akcje i przemówienia mające na celu dotarcie do świadomości ludzkiej. Rozwieszają plakaty, transparenty, piszą listy i apele do polityków, zbierają podpisy jak największej liczby osób pod petycjami. Działania te często mają niewielki skutek, dlatego sięgają również po środki bardziej radykalne, takie jak barykady, czy strajki okupacyjne. Sukces podejmowanych przez obrońców przyrody działań zależy w dużej mierze od tego, czy przekonają oni opinię publiczną do głoszonych poglądów.
Jeśli chcemy uratować naturalne środowisko, czasem wystarczy zacząć od zwykłego segregowania odpadków, oczyszczenia okolicy z wyrzuconych tam śmieci, czy uporządkowaniu zarośniętego terenu. Można przyłączyć się również do jakiegoś stowarzyszenia ekologicznego.
Każdy z nas chciałby móc oglądać piękną przyrodę w naturalnym stanie, nienaruszone niszczycielską działalnością krajobrazy, jednak zapominamy często, że nikt inny, lecz my wraz z naszą konsumpcyjną naturą odpowiadamy za pojawiające się zniszczenia. Dlatego tak ważne jest odpowiednie wychowanie i nauczenie ludzi, że nie należy walczyć z przyrodą, szkodzić jej swoim działaniem oraz swoją zachłannością.
