Schorzeniem wywołanym przez bakterie jest ostre lub przewlekłe odmiedczniczkowe zapalenie nerek. Wystepuje często u dorosłych jak i u dzieci. Sprawcą tych dolegliwości jest najczęściej pałeczka okrężnicy Escherichia coli i odmieniec Proteusz . Zakażenie obejmuje miedniczkę i miąższ nerki. Może mieć przebieg bardzo burzliwy, ale objawy nie są zawsze jednoznaczne i mogą czasami wskazywać na całkiem inne schorzenie. Te objawy to:
- wysoka gorączka
- dreszcze
- wymioty
- brak apetytu
- biegunka
- brak przyrostu wagi ciała u dzieci
- powiększenie wątroby
- powiększenie śledziony
- żółtaczka
- niedokrwistości
- bóle w okolicy lędźwiowej
Jeżeli zaczyna dokuczać częstomocz lub pieczenie przy oddawaniu moczu, może być to oznaka zapalenia miedniczek nerkowych. Takie ostre zapalenie odmiedniczkowe nerek może nieraz prowadzić do dużych zmian anatomicznych w nerkach. Występują drobne ropnie w miąższu nerkowym, nacieki w najcięższej postaci - martwica brodawek nerkowych. W badanym moczu pokazują się liczne krwinki białe (ropomocz) oraz bakterie w ilości większej niż 100 tyś. W 1 mi preparatu.
Na tę dolegliwość częściej chorują kobiety, ma na to wpływ odmienna budowa cewki moczowej, a także okres ciąży, który sprzyja zaleganiu moczu w pęcherzu. W zaawansowanej starości jest odwrotnie-zagrożenie mężczyzn tą chorobą jest większe, zwłaszcza kiedy są dotknięci przerostem gruczołu krokowego.
Leczenie przyczynowe polega na podawaniu antybiotyków. Po trzech dniach leczenia dobrze jest wykonać posiew bakteryjny moczu, aby się przekonać, czy lek został dobrany właściwie. W przypadku pierwszego zachorowania kuracja antybiotykowa trwa zwykle około dwóch tygodni. W nawrotach choroby leczenie trzeba stosować znacznie dłużej. Można wykonać badania dodatkowe, aby wykluczyć wady wrodzone, które mogą być przyczyną schorzenia. Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek powinno być zawsze leczone w szpitalu antybiotykami podawanymi dożylnie. Mimo leczenia, choroba ta może przejść w stan przewlekły.
Ważnym zaleceniem dla chorego jest spożywanie dużej ilości płynów, aby nerki były dobrze przepłukiwane. Dieta nie musi być specjalnie dobierana, chociaż nie powinna być obciążająca dla organizmu.
Rokowania w tej chorobie zależą od stopnia występujących powikłań oraz od stopnia uszkodzenia nerek. Jeśli dołączy się cukrzyca, kamica nerkowa lub przerost gruczołu krokowego, szanse na całkowite wyleczenie stają się mniejsze.
Zakażenie układu moczowego, to choroba w której zdarzają się nawroty. Należy dbać o staranną higienę okolicy krocza, dobrze jest okresowo stosować na okolice cewki moczowej maści zawierające lek przeciwbakteryjny. Od razu likwidować wszystkie stany zapalne krocza i okolic odbytu, pić duże ilości płynów, co powoduje lepszą filtrację nerek, przeciwdziała zaleganiu moczu w pęcherzu i mnożenia się tam bakterii. Spożywać witaminę C, soku z żurawin itp. Ponadto wykonywać badania kontrolne moczu w przypadku każdej infekcji.
