CEBULA
Posiada skrócony pęd, który został przekształcony w organ podziemny. Pełni funkcje spichrzowe. Skrócona oś pędu nosi nazwę "piętki". Na niej osadzone są zmięśniałe liście zwane łuskami. Zewnętrzne łuski są zazwyczaj martwe i pełnia funkcje ochronne. Łuski wewnętrzne magazynują wodę i materiały zapasowe, głównie cukry.
WILCZOMLECZ
W zgrubiałych liściach magazynowana jest woda.
MARCHEW, BURAK
Korzenie tych roślin przekształciły się w zgrubiałe organy zapasowe, w których zgromadzona jest głównie skrobia.
ZIEMNIAKI, KALAREPA
Bulwy ziemniaczane to przekształcone pędy, które służą do magazynowania substancji zapasowych.
KAKTUSY
Rośliny te żyją w suchym, gorącym klimacie. Warunki życia sprawiły, że musiały się przystosować do ciężkich warunków klimatycznych. Podstawowym zadaniem było dla nich ograniczenie utraty wody do minimum.
Powierzchnia rośliny jest pokryta kutikulą. Jest woskowa substancja pokrywająca skórkę, czyli tkankę okrywająca. Występuje u wielu roślin, ale u kaktusów jest wyjątkowo gruba. Błyszcząca powierzchnia kaktusów utrudnia pochłanianie energii słonecznej. Aparaty szparkowe położone są w zagłębieniach łodygi. Utrudnia to parowanie wody. Liście są zredukowane do minimum, czyli do ostrych kolców. Dodatkowo chronią one rośliny przed wrogiem. W liściach nie zachodzi fotosynteza. Gruba łodyga jest magazynem dla wody. Korzenie położone są tuż pod powierzchnia ziemi na dużej szerokości. W ten sposób roślina zbiera wodę opadową, która szybko wsiąka w glebę.
ROŚLNY OWADOŻERNE
Rośliny owadożerne nazywane również mięsożernymi, aby móc zdobywać pokarm zwierzęcy przekształciły i dostosowały liście do polowania i trawienia ofiar.
W Polsce rośnie rosiczka okrągłolistna. Żywi się głównie owadami. Liście pokryte są włoskami gruczołowymi. Wydzielają one lepką, zapachową substancję, która przywabia owady. Po tym jak owad usiądzie na takim liściu, nie może się już uwolnić przytrzymywany przez lepką wydzielinę i włoski, które zaginają się do środka liścia. Owad jest w śmiertelnej pułapce.
U kapturnicy blaszki liści tworzą rureczki. Na szczycie pułapki znajdują się miodniki, do których ofiara jest zwabiana. Nieco niżej położona jest strefa ześlizgu, o bardzo gładkiej powierzchni. Na dnie pułapki znajdują się gruczoły trawienne wydzielające enzymy. Tam odbywa się trawienie.
Podobny mechanizm działania wypracował również dzbanecznik. Pułapką jest dzban wypełniony enzymami trawiennymi. Ofiara, która wpadnie do jego wnętrza już nigdy nie ucieknie.
WINOROŚL
Część pędów przekształcona jest czepne wąsy, które ulęgają zdrewnieniu (drugi rok rozwoju). Tworzą one "ramiona" do kilkudziesięciu metrów, dzięki którym roślinie jest łatwiej doczepiać się do podpór.
