Data utworzenia - 16.01.1959 r.
Ogólna powierzchnia - 385,44 km2
Symbolem graficznym parku jest łoś, gatunek który w Kampinoskim PN został z powodzeniem przywrócony naturze, po prawie całkowitym wytrzebieniu na początku poprzedniego wieku. Park obejmuje ochroną Puszcze Kampinoską, znajduje się ona niedaleko Warszawy w kierunku północno - zachodnim. Z powodów silnego przekształcenia przez człowieka tych terenów , pozostało nam podziwiać tylko resztki pradawnej puszczy, którą tworzyły naturalne formacje leśne takie jak grądy czy bory. Przyroda kampinoskiego PN jest charakterystyczna dla Nizin Środkowopolskich. Dominująca formacją leśną są lasy sosnowe, występują one na glebach piaszczystych, których nie brakuje w tym obszarze Polski. Jest to bowiem rejon pradoliny Wisły, w której rzeka ta osadzała od tysięcy lat piasek, szczególnie intensywnie podczas ostatniego zlodowacenia obszaru Polski. Na piaskach tych, dzięki wiejącym wiatrom uformowane zostały biegnące równoleżnikowo wały wydm śródlądowych, będące chyba największą atrakcją parku. Dziś są one w większej części porośnięte lasem sosnowym z domieszką dębów i brzóz. Odmienne warunki bytowe występują w zagłębieniach między wydmami, są to tereny przeważnie zabagnione, z charakterystyczną roślinnością łąkową i turzycową, oraz olchami z domieszką jesionu.. Z okresy zlodowacenia pozostały jako relikty zimoziół północy, brzoza czarna oraz chamedafne (modrzewnica). Obrzeża bagnistych zagłębień między wydmowych porastają lasy liściaste.
Łowni przedstawiciele świata zwierzęcego to: jeleń, dzik, sarna, borsuk, zając, lis, wiewiórka, kuna leśna, łasica, tchórz, ryjówka, orzesznica, bóbr. Do najciekawszych gatunków ptaków puszczy należą :sokół, bocian czarny, żuraw, czapla siwa, sowa błotna. Bardzo licznie reprezentowane są też owady. Fragmenty pradawnej puszczy które zostały najlepiej zachowane, w celu lepszej ochrony objęte zostały pełna ochroną ścisłą. Ta terenie Kampinoskiego PN utworzono dwadzieścia takich rezerwatów.
Puszcza w swojej historii często była miejscem wielu wydarzeń, w okresie drugiej wojny światowej na jej terenie zgładzono wielu mieszkańców Warszawy i nie tylko, co upamiętnia Cmentarz w Palmirach. Miały tu również miejsce walki powstańcze w 1794 i 1863 roku. Pamiątka po nich są liczne mogiły powstańców.
