polski magnat, polityk, wojewoda inowrocławski, kanclerz wielki koronny w latach 1764-67. Związany był z obozem Familii i na sejmie konwokacyjnym w 1764 r. z ramienia tego obozu przedstawił propozycje najpilniejszych reform: wprowadzenie głosowania większością na sejmach i sejmikach, powołanie stałej rady mającej kompetencje rządu, odebranie królowi prawa mianowania ministrów i senatorów oraz rozdawnictwa starostw, zwiększenie liczby wojska, wprowadzenie kolegialności najwyższych urzędów, usprawnienie sądownictwa, poprawa edukacji. Sam Zamoyski był też zwolennikiem oczynszowania chłopów (zrobił to w swoich dobrach już w 1760 r.) i nadania praw mieszczaństwu.
Był człowiekiem bardzo uczciwym i cieszył się nieposzlakowaną opinią; w 1767 r. złożył urząd kanclerski, by zaprotestować w ten sposób przeciw polityce rosyjskiego ambasadora Repnina, który nadmiernie mieszał się w sprawy polskie. Nie usunął się jednak ze sceny politycznej i w 1773 r. został powołany jako przedstawiciel sejmu w skład KEN. W 1776 r. na polecenie sejmu Zamoyski rozpoczął pracę nad kodyfikacją prawa polskiego, a współpracowali z nim m.in. Józef Wybicki, Joachim Chreptowicz, Krzysztof Szembek, Michał Węgrzecki. Za zgodą króla Zamoyski pod osłoną praw sądowych i cywilnych miał wprowadzić do Kodeksu pewne reformy: rozszerzenie praw mieszczan poprzez wprowadzenie do sejmu ich przedstawicieli, zezwolenie mieszczaństwu na zakup ziemi, złagodzenie poddaństwa chłopów. Zaniepokoiło to ambasadora rosyjskiego Stackelberga, który w 1780 r. nie dopuścił do uchwalenia Kodeksu. Zamoyski usunął się w cień życia politycznego.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
