angielski fizyk, matematyk, astronom i filozof. Pochodził z okolic Cambridge, i na tamtejszym uniwersytecie ukończył studia matematyczne, a później, w latach 1669-1701 był profesorem na tej uczelni. W 1672 r. został członkiem Towarzystwa Królewskiego, a od 1703 r. - jego prezesem. W 1699 r. został dyrektorem mennicy królewskiej oraz członkiem Akademii Nauk w Paryżu. Sześć lat później otrzymał tytuł szlachecki.
Newton jest jednym z największych uczonych w dziejach. W oparciu o eksperymenty i zasady matematyki przeprowadził wiele badań, które pozwoliły mu sformułować zasady mechaniki, prawo powszechnego ciążenia, teorię ruchu planet, wyjaśnić zjawisko przypływu i odpływu oraz precesji. Obliczył też stosunek masy Ziemi, Jowisza i Saturna do masy Słońca, odkrył rachunek różniczkowy i całkowy, stworzył koncepcję korpuskularną teorii światła, miał też genialne osiągnięcia w optyce (odkrył dyspersję i interferencję światła). Najważniejszym jego dziełem są opublikowane w 1687 r. Matematyczne zasady filozofii przyrody, w których przedstawił swoje poglądy o czasie, przestrzeni, masie, siłach.
Newton był też filozofem i mistykiem. Uważał Boga nie tylko za doskonałego Stwórcę, ale twierdził też, że jest On siłą nieustannie ingerującą w działanie Wszechświata i widział w tym argument przemawiający za istnieniem Boga.