hiszpański konkwistador i zdobywca Meksyku.
Urodził się w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Był człowiekiem bardzo śmiałym, a nawet zuchwałym. Już od 1511 r. brał udział w wyprawach do Ameryki, gdzie pod dowództwem Diego Velázqueza uczestniczył w podboju Kuby. W 1518 r. otrzymał misję podboju państwa Meksyk zamieszkanego przez groźnych i wojowniczych Azteków. W jego ekspedycji wzięło udział 500 niezbyt dobrze uzbrojonych ludzi i 16 koni. By zmusić ich do bezwzględnego oddania sprawie, Kortez od razu po wylądowaniu w okolicach Vera Cruz na Jukatanie kazał spalić okręty. Pozyskał też do pomocy kilka plemion indiańskich, wrogich wobec Azteków (Totanaków i Tlaskalanów). Biali ludzie na koniach wzbudzili niesamowite wrażenie i wywołali wśród Azteków panikę, gdyż Indianie wierzyli, że biali ludzie mają w przyszłości podbić Meksyk. W 1521 r. Hiszpanie podbili cały Meksyk i bezwzględnie rozprawili się z jego mieszkańcami. Na zdobytym terytorium utworzono kolonię - Nową Hiszpanię, a jej pierwszym gubernatorem został Kortez. Jednak jego okrutne poczynania sprawiły, że od 1527 r. zaczął stopniowo tracić wpływy, a w 1541 r. powrócił do Sewilli w Hiszpanii, gdzie wkrótce zmarł w osamotnieniu.
