działacz narodowy, publicysta, historyk, teoretyk i zwolennik romantyzmu, krytyk literacki. Pochodził z inteligenckiej rodziny warszawskiej, a jego ojciec był prawnikiem. W okresie studiów związany był z działającym w konspiracji Związkiem Wolnych Polaków (wspólnie z Krępowieckim i Heltmanem), który za główny cel stawiał wywalczenie niepodległości dla Polski. Organizacja ta została rozbita w 1823 r. w wyniku denuncjacji samego Heltmana.
Mochnacki zwolniony z aresztu zajął się działalnością publicystyczną. Występo-wał m.in. w obronie działaczy Towa- rzystwa Patriotycznego aresztowanych w 1826 r. ("Głos obywatela z Poznańskiego do senatu Królestwa Polskiego z okazji Sądu Sejmowego"), a następnie związał się ze Sprzysiężeniem Podchorążych. W 1830 r. opublikował rozprawę dotyczącą literatury romantycznej O literaturze polskiej w wieku XIX, w której docenił wkład romantyków w budzenie polskiej świadomości narodowej.
Po wybuchu powstania listopadowego przyczynił się do zawiązania Towarzystwa Patriotycznego (1 XII 1830 r.), które za główny cel postawiło sobie agitację na rzecz powstania. Mochnacki ostro krytykował defensywną postawę Chłopickiego. Po rozwiązaniu Towarzystwa Mochnacki zaczął publikować w dzienniku "Nowa Polska" utworzonym 4 I 1831 r. przez byłych działaczy towarzystwa. Próbował zachęcić chłopów do udziału w powstaniu i opowiadał się za ich uwłaszczeniem. Przeciwny był jednak radykalizacji nastrojów społecznych i dlatego poparł gen. Krukowieckiego na stanowisku prezesa Rządu Narodowego (sierpień 1831 r.).
Po upadku powstania udał się na emigrację, gdzie napisał Historię powstania polskiego w roku 1830-31 oraz liczne listy do polskich działaczy emigracyjnych. Początkowo związał się tutaj z KNP Lelewela, ale z czasem uznał, że jednak najlepiej sprawie polskiej służy książę Adam Czartoryski, który posiadał odpowiednie kontakty i uznanie wśród polityków europejskich.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
