Na nieludzkiej ziemi - biografia autora
Józef Czapski (ur. 3 kwietnia 1896 r. w Pradze, zm. 12 stycznia 1993 r. w Maisons-Laffitte pod Paryżem) był polskim malarzem, pisarzem, eseistą, żołnierzem i świadkiem historii XX wieku. Pochodził z arystokratycznej rodziny, studiował w Petersburgu, a następnie w Krakowie oraz w Paryżu. Od lat 20. związany był z grupą artystyczną Kapistów (Komitet Paryski). Tworzył nowoczesne malarstwo inspirowane francuskim postimpresjonizmem.
Podczas II wojny światowej służył jako oficer Wojska Polskiego. W 1939 roku trafił do sowieckiej niewoli i był więziony m.in. w Starobielsku i Griazowcu. Jako jeden z nielicznych ocalał z obozów, z których większość polskich oficerów została zamordowana przez NKWD. Po ogłoszeniu tzw. amnestii w 1941 roku dołączył do formującej się Armii Andersa i wziął udział w poszukiwaniu zaginionych towarzyszy – oficerów, którzy zniknęli bez śladu. Swoje przeżycia opisał w m.in. w książce „Na nieludzkiej ziemi”.
Po wojnie osiadł na emigracji we Francji, gdzie był współtwórcą i publicystą paryskiej „Kultury”. Pozostał do końca życia wierny pamięci o Katyniu, duchowej niepodległości i wartościom humanizmu. Dożył 96 lat. Był człowiekiem ogromnej kultury, wiary i niezłomnej postawy moralnej. Dziś uznawany jest za jednego z najwybitniejszych świadków XX wieku.
