Jak Wojtek został strażakiem - streszczenie szczegółowe
Utwór jest napisany wierszem. Na wstępie dowiadujemy się, że do wsi Kozie Różki prowadzą kręte dróżki. Wioska ta słynie już od dawna ze straży pożarnej, która jest najdzielniejsza w gminie. Wóz strażacki jest czerwony i ma szerokie koła. W środku znajdują się różne sprzęty, takie jak: gaśnice, drabiny, sikawki i pompy. Strażacy to młodzi i odważni chłopcy. Są z nich dumni zarówno mieszkańcy wsi, jak i osoby spoza Kozich Różek. Każdy strażak ubrany jest w mundur, ma toporek ze stali i lśniący hełm, w którym odbijają się promienie słońca. W samym środku wsi stoi budynek Ochotniczej Straży Pożarnej. Kiedy bije dzwon, alarmujący o pożarze, dzielni strażacy ruszają na pomoc, nieważne, czy pożar wybuchł w dzień, czy w nocy. Ochotnicza Straż Pożarna zawsze przybywa pierwsza na miejsce.
W sobotnie wieczory w remizie strażackiej odbywają się zabawy. Gra orkiestra strażacka, a strażacy tańczą przy dźwiękach skrzypiec, talerzy, bębenka i klarnetu. Dziewczęce warkocze wirują w powietrzu, a starsi przyglądają się z radością, jak bawi się młodzież. Tańce obserwuje także Wojtek i z podziwu otwiera szeroko oczy. Chłopiec chce służyć w straży pożarnej. Marzy o tym, żeby iść ze strażakami w ogień i ratować ludzi z pożaru. Strażacy radzą chłopcu, żeby poszedł do kowala, Bonifacego, który jest komendantem straży pożarnej. Chociaż ma groźną minę, jest człowiekiem o złotym sercu, czyli szczerym, uczciwym i dobrym. Komendant Bonifacy pokręcił wąsem. Choć doceniał dobre chęci Wojtka, uznał, że chłopiec jest jeszcze za mały, żeby zostać strażakiem. Musi dorosnąć i przemienić się z Wojtka w Wojciecha. Chłopiec wraca do domu smutny. Nie cieszy go ani las, ani książka i zeszyt, ani nawet zabawa. W nocy marzy o tym, by przyśnił mu się wóz strażacki i orkiestra. Wojtek zasypia nad ranem.
W Kozich Różkach nastał pogodny poranek. Na niebie nie ma ani jednej chmurki. Panuje gwar. Rozpoczynają się żniwa. Mieszkańcy idą pracować w polu. Wojtek zostaje sam w zagrodzie (w gospodarstwie). Nad wsią zbierają się chmury. Niektóre przypominają żagle, a inne — watę... Zbliża się burza. Słychać już grzmoty. Zaczyna padać deszcz. Wojtek słyszy huk. Piorun uderzył w dom sąsiada. Pali się. Wojtek słyszy płacz dziecka. To synek sąsiadów — Henio. Wojtek wybija szybę i wynosi chłopca z płonącego domu, a następnie biegnie do remizy strażackiej. Bije w dzwon, aby zaalarmować strażaków. Chłopcy pracujący przy żniwach słyszą dźwięk dzwonu i wóz strażacki natychmiast wyjeżdża z remizy. Strażacy gaszą pożar, a komendant straży, Bonifacy pyta, kto bił na alarm i wyniósł małego Henia z płonącego budynku. Nagle ktoś woła i wskazuje na Wojtka. Mieszkańcy Kozich Różek otaczają chłopca i ściskają go serdecznie. Komendant Bonifacy podaje mu dłoń i dziękuje chłopcu. Serce Wojtusia bije radośnie. Komendant stwierdza, że czyn chłopca przemienił go z Wojtka w Wojciecha. Mały bohater w nagrodę otrzymuje hełm i dołącza do Ochotniczej Straży Pożarnej. Chłopiec wraca szczęśliwy do domu, ponieważ został prawdziwym strażakiem. Od tego momentu jeździ w wozie strażackim obok Bonifacego, a jego zadaniem jest nadawanie sygnału, który informuje mieszkańców o tym, że odważni strażacy ruszyli, by gasić pożar.
