Ignacy Łukasiewicz — najważniejsze informacje
Ignacy Łukasiewicz był polskim farmaceutą, przedsiębiorcą i innowatorem. Wynalazł lampę naftową, stworzył pierwszą na świecie kopalnię ropy i był pionierem rozwoju naftownictwa. Angażował się także w działalność niepodległościową oraz społeczną. Jak przeczytamy w uchwale Sejmu: "Należy on do zaszczytnego grona Polaków, których działalność odcisnęła wielki i pozytywny wpływ na rozwój naszej Ojczyzny, jak również całego świata".
Ignacy Łukasiewicz — biografia
Ignacy Łukasiewicz urodził się 8 lub 23 marca 1822 w Zadusznikach, w województwie podkarpackim. Pochodził z ubogiej, szlacheckiej rodziny pochodzenia ormiańskiego. W 1830 roku wraz z rodziną przeprowadził się do Rzeszowa, gdzie rozpoczął naukę w popijarskim gimnazjum. Z powodów finansowych musiał ją jednak przerwać po czterech latach.
Od 1836 roku pracował w aptekach w Łańcucie i w Rzeszowie, w których zdobywał wiedzę z dziedziny chemii i farmacji. W 1846 roku został aresztowany i osadzony we Lwowie za działalność niepodległościową. Po zwolnieniu nie mógł opuszczać miasta, więc rozpoczął pracę w aptece "Pod Złotą Gwiazdą" Piotra Mikolascha. Dzięki jego protekcji mógł wrócić do Polski i rozpocząć studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Po studiach wrócił jednak do pracy w aptece "Pod Złotą Gwiazdą", a w znajdującym się obok niej laboratorium prowadził badania nad destylacją ropy naftowej i jej praktycznym użyciem. W końcu udało mu się otrzymać naftę, a później skonstruować lampę, która po raz pierwszy zapłonęła w aptece. Niedługo później, 31 lipca 1853 roku, przy jej świetle wykonano także pierwszą nocną operację w łyczakowskim szpitalu.
W 1854 roku przeniósł się do Gorlic, by tam na roponośnych terenach zająć się naftownictwem. W Bóbrce koło Krosna założył pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej, a później także rafinerię w Klęczanach. Całe życie działał społecznie i patriotycznie. Zmarł na zapalenie płuc w Chorkówce 7 stycznia 1882 roku. Jego grób można odwiedzić na cmentarzu w Zręcinie.
Ignacy Łukasiewicz — działacz niepodległościowy i społecznik
Łukasiewicz, oprócz tego, że był wynalazcą, przedsiębiorcą i pionierem przemysłu naftowego na świecie, robił także wiele dobrego dla kraju i polskiego społeczeństwa. W Rzeszowie działał jako agent centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego i miał w tym regionie zorganizować powstanie. Za tę działalność został zresztą aresztowany. Wspierał również powstanie styczniowe, udzielając schronienia jego uczestnikom.
W ciągu całego życia propagował rozwój kraju na różnych płaszczyznach — od tworzenia infrastruktury drogowej po budowę szpitali i szkół. Wiele inicjatyw finansował z własnych pieniędzy. W swoich zakładach tworzył struktury zapewniające pracownikom wsparcie finansowe i zdrowotne. Wspierał również interesy chłopów i sierot, walczył z biedą oraz działał na rzecz rozwoju regionu – przed śmiercią był posłem na Sejm Galicyjski IV kadencji.
Gdzie wybrać się na jarmarki bożonarodzeniowe w Polsce? (kliknij!)
Ignacy Łukasiewicz — ciekawostki
Ojciec Ignacego Łukasiewicza był żołnierzem Tadeusza Kościuszki.
Łukasiewicz nie ukończył studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim, ponieważ nie zdał egzaminu z farmakognozji (nauki o wykorzystywaniu naturalnych substancji jako leki). Ostatni semestr studiów farmaceutycznych powtarzał na Uniwersytecie Wiedeńskim — dopiero tam uzyskał stopień magistra.
Mieszkając w Krakowie, pracował jako laborant w fabryce ałunu (kryształu, który był wykorzystywany m.in. do neutralizowania zapachu potu).
Lampa naftowa początkowo nie cieszyła się popularnością. Dopiero gdy użyto jej podczas nocnej operacji, zaczęła cieszyć się większym zainteresowaniem.
Dzięki Łukasiewiczowi w Gorlicach rozbłysła pierwsza na świecie naftowa lampa uliczna.
Łukasiewicz ożenił się ze swoją siostrzenicą — o 15 lat młodszą od siebie córką swojej siostry, Honoratą.
Miał córkę Mariannę, która zmarła w wieku 2 lat. Po jej śmierci wzięli na wychowanie córkę pierwszego nauczyciela Łukasiewicza — Walentynę Antoniewiczównę.
Założona przez niego pierwsza na świecie kopalnia ropy w Bóbrce koło Krosna, istnieje do dziś.
Łukasiewicz propagował sadzenie drzew owocowych przy drogach. Finansował także sady chłopskie.
Nazywano go „Ojcem Łukasiewiczem”, ponieważ ceniono go za hojność, skromność i oddanie społeczeństwu.
Był honorowym obywatelem Krosna i Jasła.
W Muzeum Podkarpackim w Krośnie można oglądać kopie prototypu jego lampy.
Joanna Cwynar
Komentarze (0)