Biofiedback są to ćwiczenia oparte na poprawnej nerwowej koordynacji mięśni szkieletowych układu ruchu człowieka. Są to mięśnie poprzecznie szkieletowe, całkowicie zależne od naszej woli, których koordynacja regulowana jest przez system sprzężeń zwrotnych, trzech następujących układów.
UKŁAD I - jest to układ narządów odbierających bodźce czuciowo - zmysłowe, czyli układ receptorów i drogi aferentnej, które doprowadzają bodźce do odpowiadających ośrodków nerwowych OUN (narządy odbiorcze takie jak proprioreceptory w grupach mięśniowych i na skórze, na uszach np. rekcja na temperaturę).
UKŁAD II - to układ neuronów biorących udział w pośrednictwie bodźców, również układ analiz, podejmowania decyzji, programowania i scalania.
UKŁAD III - to układ odpowiadający za drogi odprowadzające czyli eferentne, przekazuje on impulsy pobudzenia z ośrodków programujących do konkretnych narządów, zwanych efektorami np. mięśnie szkieletowe poprzecznie prążkowane.
Istnieje również układ uzupełniający wyżej wymienione układy. Jest to układ nazywany układem "gamma". Jego głównym zadaniem jest:
- Regulacja granicy/progu pobudliwości proprioreceptywnej,
- Przekazywanie informacji do OUN o poprawności wykonywania czynności ruchowej,
- Przekazywanie informacji do OUN o wykonywanych pracach i aktualnym stanie układu mięśniowego,
Praca tego układu połączona z układem sprzężeń zwrotnych tworzy ogół działań Biofiedbacku.
Prowadzenie terapii polegającej na biofiedbacku, wymaga posiadania specjalistycznej aparatury, opartej na elektromiografii, czyli takiej która bada potencjał czynnościowy danego mięśnia. W rzeczywistości jednak stosuje się nie EMG tylko kolumnę Majocha.
Zastosowanie:
- Przy zmniejszonej sile i napięciu mięśniowym, czyli na siłę 0-1 w teście Lovetta, aby wymusić mocniejszy skurcz mięśniowy,
- Przy uszkodzeniu dróg nerwowych i braku pracy mięsni,
- Przy wykonywaniu ćwiczeń równoważnych w zaburzeniach błędnikowych (zaburzenia równowagi),
- Często w korekcjach wad postawy, celem odpowiedniego stymulowania mięśni posturalnych.
Przeciwwskazań brak.
Wskazówki:
- Przy sile mięśniowej bardzo niskiej, takiej że pacjent nie czuje napięcia, a ruch nie jest widoczny. Należy wtedy zwrócić uwagę na impulsy słuchowo - wzrokowe, stymulowanie ruchu,
- Korzystanie z każdej możliwej drogi odbierania bodźców takich jak wzrok czy słuch przy każdorazowym ćwiczeniu drożności dróg oddechowych układu oddechowego,
- Intensywne myślenie pacjenta o wykonywanym ruchu, pełna mobilizacja,
- Częstotliwość 3-5 razy dziennie, maksymalnie do 5 minut.
