Jednym z argumentów, zachęcających młodego człowieka do przeczytania książki Gustawa Herlinga - Grudzińskiego pt.: Inny Świat, byłoby zwrócenie uwagi na to, że autor sam doświadczył represji ze strony Sowietów. Oprócz tego, powieść ta przez kilka lat po napisaniu, nie mogła ujrzeć światła dziennego w Polsce.

Powieść Inny Świat powstała na podstawie notatek i zapisów, sporządzonych bezpośrednio podczas pobytu autora w łagrze w Jercewie pod Archangielskiem, w latach 1940 - 1942. Swoją książkę napisał Grudziński po kilku latach, w przeciągu roku, od lipca 1949 do lipca 1950 roku. Autor uwzględnił w niej swoją późniejszą wiedzę na temat łagrów i systemu więziennictwa w ZSRR. Więźniowie, chociaż na własnej skórze doświadczali terroru ze strony katów, nie wiedzieli o wszystkim, co działo się w obozach. Było to przed nimi ukrywane. Wielu rzeczy musieli się domyślać. Większość zbrodni wyszła na jaw dopiero po zamknięciu obozów.

Istotny jest również fakt, że Inny Świat został opublikowany w Polsce w 1953 roku, a więc dopiero po śmierci Stalina. Wcześniej, książka ta, wydana była w języku angielskim trzykrotnie, w Londynie i w Nowym Jorku.

Kolejny fakt, na który warto zwrócić uwagę, zachęcając młodego człowieka do przeczytania tej książki, dotyczy inspiracji autora. Historycy literatury słusznie udowadniają, że Grudziński, pisząc Inny Świat, wzorował się na Zapiskach z domu umarłych Fiodora Dostojewskiego. Świadczy o tym nie tylko tematyka, lecz także kompozycja utworu oraz zbieżności przedstawionych wątków. Już sam tytuł książki Grudzińskiego nawiązuje do motta, zaczerpniętego z powieści Fiodora Dostojewskiego: Tu otwierał się inny, odrębny świat do niczego niepodobny; tu panowały inne odrębne prawa, inne obyczaje, inne nawyki i odruchy. Narrator sam przyznaje, że Zapiski z domu umarłych, były jedną z książek, którą często czytał w obozie w dni wolne od pracy, a którą ofiarowała mu na pożegnanie Siostra Tamara.

Inny Świat to opowieść o ludziach, którzy znaleźli się w rzeczywistości koncentracyjnej. Określenie to sformułowane zostało przez Andrzeja Wernera, który badając prozę Tadeusza Borowskiego, w ten sposób nazwał rzeczywistość, w której żyli więźniowie obozu w Auschwitz. Człowiek w łagrze stawał się niewolnikiem przemocy, a obóz przyjmował dla niego kształt miniatury państwa, w którym wszelkie porządki i prawa zorganizowane były według zasad totalitaryzmu.

Przerażające warunki, w jakich musieli żyć więźniowie, upodlenie, a także cierpienie, którego doświadczali, zmuszają czytelnika do refleksji. Bohaterowie tęsknili do normalnego życia, lecz jednocześnie podlegali bezwzględnym prawom łagru. Postępowali zatem w taki sposób, który w pozaobozowej rzeczywistości byłby nie do przyjęcia. Wydaje mi się, że zapoznanie się właśnie z wymienionym powyżej problemem, powinno stanowić zachętę dla młodego czytelnika. Odrzucenie bowiem wyznawanych do tej pory wartości i życie zgodne z zasadami łagrowymi, ujawnia skomplikowaną strukturę ludzkiej natury. Sądzę, że warto również zapoznać się z dylematami moralnymi więźniów, które nurtowały ich podczas pobytu w łagrze,

a także z pewnością wiele lat po wyjściu z niego.

Można też zastanowić się nad zagadnieniem, dotyczącym próby ochrony własnej godności, która niejednokrotnie kosztowała bohaterów wiele cierpień i wyrzeczeń. Przykładem może być postawa Michała Aleksiejewicza Kostylewa, który okaleczał się, aby nie służyć i nie pracować dla znienawidzonego ustroju. Również miłość Jewgieniji Fiodorowny do dziecka, które zdecydowała się urodzić pomimo trudnych warunków, świadczy o tym, że człowiek nawet w ekstremalnych warunkach pragnie żywić szacunek do swojego człowieczeństwa. O prawdzie tej świadczą także słowa autora Innego Świata, że można zniszczyć człowieka, jako istotę fizyczną, lecz nie można zabić w nim jego człowieczeństwa.

Uważam, że lektura Innego Świata ma duży wpływ na światopogląd czytelnika. Po przeczytaniu tek książki, można sobie uświadomić, jak bardzo złożona jest ludzka natura, jak zmienia się zachowanie człowieka w ekstremalnych warunkach oraz jak silne jest dążenie człowieka do tego aby po prostu przeżyć. Sądzę także, że po przeczytaniu książki Gustawa Herlinga - Grudzińskiego, zaczynamy sobie zdawać sprawę z tego, iż rzeczywistość, w której my żyjemy, wcale nie jest taka zła, jak nam się do tej pory wydawało. Posiadamy bowiem wolność, którą możemy się cieszyć na co dzień, a której nie mieli więźniowie łagrów. W naszym życiu wiele zależy on nas samych, natomiast bohaterowie Innego Świata uzależnieni byli od swych oprawców.

Niewątpliwie, książka ta zmusza nas do refleksji nie tylko nad naturą ludzką, lecz przede wszystkim nad naszym człowieczeństwem, które wystawiane było na próby w okresie burzliwych zmian historycznych, zachodzących na początku dwudziestego wieku. Dlatego uważam, że każdy młody człowiek powinien przeczytać Inny Świat Gustawa Herlinga - Grudzińskiego.