Akcja powieści umiejscowiona jest w stolicy Węgier- Budapeszcie. Tytułowy Plac Broni to miejsce przeznaczone pod zabudowę, stanowiące teraz miejsce zabaw dla chłopców. Plac wokół placu postawiono domy, od zgiełku ulicy chroni go wysoki płot. Najważniejszy jest jednak pobliski tartak i przyłączone do niego składy drewna. Wielkie kloce poustawiane na przeznaczonym na skład placu sąsiadującym z Placem Broni tworzyły w wyobraźni chłopców jakby "drugie miasto" pełne zakamarków, uliczek utworzonych przez porozkładane do załadunku czy przesuszenia bale drewna. Wyobraźnię pobudzała też stojąca w tartaku hałaśliwa piła parowa i ciągły ruch wozów z załadunkiem wywożących pocięte już drewno w nieznane. W tartaku zawsze było pełno ludzi. Porządku pilnował dozorca, Jano. Słowak zajmował niewielką budkę postawioną przed tartakiem. Drugim ważnym miejscem dla fabuły powieści jest równie egzotyczne miejsce zabaw- Ogród Botaniczny. To miejsce, a szczególnie znajdującą się w nim wyspę chronioną nie tylko kamiennym murem okalającym cały ogród, ale i wspaniałą fosą. Jedyną drogą na wyspę był most, przy którym "właściciele" i obrońcy wyspy- banda "Czerwonoskówych" nieprzerwanie pełnili wartę. Przywódcą "Czerwonoskórych" był Feri Acz. Akcja powieści rozpoczyna się wczesną wiosną, w marcu, przed pierwszą wojną światową, gdy Węgry są jeszcze częścią Cesarstwa Austrowęgierskiego.
Historię chłopców z Placu Broni i bandy Feri Acza ujął Molnar w ramy powieści. Jest to gatunek epicki, którego cechą charakterystyczną jest rozbudowana fabuła, wielowątkowość, wprowadzanie wielu postaci. Akcja "Chłopców z Placu Broni" opiera się na kilku podstawowych wątkach: walce chłopięcych "band", próbie dorównania większym chłopcom najmniejszego i najsłabszego z nich- Nemeczka. Narrator powieści jest wszechwiedzący, prowadzi narrację trzecioosobową, nie należy do świata przedstawionego powieści (nie jest jednym z bohaterów, relacjonuje historię z dystansu).
Głównym bohaterem powieści jest pochodzący z ubogiej rodziny krawca jedenastoletni chłopiec. Ernest Nemeczek należy do chłopców z Placu Broni. Nie jest jednak pełnoprawnym członkiem grupy. Wesoły i uczynny, ale najmniejszy i najsłabszy, jako jedyny nie może awansować ponad stopień "szeregowca". Służy pozostałym chłopcom jako posłaniec, pomocnik, zna swoje obowiązki i nie uchyla się od wykonywania rozkazów kolegów. Jest bardzo zżyty a grupą, jako jedynak bardzo potrzebuje akceptacji rówieśników, poczucia wspólnoty, współodpowiedzialności. Chce być potrzebny i doceniony. Nie posiadając siły i wzrostu pielęgnuje w sobie odwagę, honor i ambicję, którymi stara się nadrabiać niedostatki zdrowia i postury.
Ten właśnie chłopiec jako pierwszy pojawia się na zebraniach grupy. Pewnego marcowego dnia, czekając na pozostałych chłopców, którzy tego dnia mieli wybrać przewodniczącego swojej grupy, widzi z ukrycia, jak herszt bandy "Czerwonoskórych", Feri Acz, kradnie chorągiewkę chłopców z Placu Broni. Opowiada przybyłym wreszcie kolegom o całym zajściu. Czyn Acza oznacza wojnę z Czerwonoskórymi. Przywódcą grupy zostaje wybrany Boka. Za zniewagę Acza- pojawienie się na Placu Broni i bezkarne porwanie czerwono-zielonej chorągiewki chłopcy muszą odpowiedzieć podobnym postępkiem. Postanawiają wyprawić się do Ogrodu Botanicznego, na wyspę Czerwonoskórych i przybić kartkę- dowód ich odważnego wtargnięcia na teren wroga. Do akcji Boka wyznaczył na swoich towarzyszy Nemeczka i Czonakosza. W drodze na wyspę, w ogrodowych ruinach chłopcy znaleźli stary skład amunicji. Nie mogąc skorzystać ze strzeżonego mostu postanowili przeprawić się przez jezioro łódką. Niestety, podczas przeprawy Nemeczek traci równowagę i wpada do zimnej wody. Ambicja nie pozwala mu jednak zrezygnować z wykonania misji do końca. Zziębnięty, mokry od stóp do głów podejmuje z przyjaciółmi wędrówkę na wyspę. Gdy dotarli na wzgórze ich oczom ukazał się straszny widok. Jeden z nich, jeden z chłopców z Placu Broni- Gereb- bez ich wiedzy udał się do Feri Acza i jego bandy i zdradzał im sekrety swoich przyjaciół i ich kryjówki. Zdrajca pomagał "Czerwonoskórym" planującym napaść na Plac. Chłopcy, chcąc czym prędzej wracać do domu przypięli do drzewa karteczkę z napisem "tu byli chłopcy z Placu Broni". Niestety, ich obecność została wykryta. Rozpoczyna się pościg za chłopcami. Wreszcie udaje im się uciec przed Czerwonoskórymi. Kilka dni później Nemeczek nie bacząc na niebezpieczeństwo i własną słabość sam stawia się w obozie wroga. Odwaga malca bardzo imponuje Feri Aczowi. Chciałby mieć takiego zwiadowcę w swojej drużynie. Nemeczek, wierny wyznawanym zasadom nie zdradzi jednak przyjaciół z Placu Broni. Za karę Feri karze wrzucić chłopca do lodowatej wody jeziora. Wyprawa kończy się dla słabowitego chłopca chorobą. Wszystkie te wydarzenia powodują, że Boka ogłasza stan wojenny. Wojna między chłopcami z Placu Broni a Czerwonoskórymi jest nieunikniona. W obozie chłopców pojawia się zdrajca Gereb prosząc o ponowne przyjęcie do grupy. Jednak zostaje odtrącony przez przyjaciół, którzy nie potrafią wybaczyć mu zdrady. Chłopcy przygotowują się do bitwy. Boka objaśnia im swoją strategię. Pojawiają się przedstawiciele Czerwonoskórych, zostaje ustalony czas i miejsce bitwy- ma do niej dojść na drugi dzień, zaraz po szkole. Chory Nemeczek nie może wziąć udziału w bitwie. Rodzice martwiąc się o jego słabe zdrowie po ostatniej przygodzie nad jeziorem nie chcą wypuścić go z domu. Jednak chłopcu, który nie darowałby sobie opuszczenia przyjaciół w potrzebie, udaje się uciec z domu. Bierze udział w walce i przeważa szalę zwycięstwa na stronę chłopców z Placu Broni. To oni odnoszą zwycięstwo. Wyraźnie odbija się to jednak na jego zdrowiu. Wieczorem, pod oknem bardzo ciężko chorego chłopca spotykają się niedawni wrogowie- Boka i Feri Acz. Obaj równie mocno martwią się o zdrowie Nemeczka. Niestety, chłopcu nie udaje się wygrać z chorobą. Jego organizm przegrywa tę bitwę i chłopiec umiera. Został jednak zapamiętany przez chłopców z obu grup i czczony jako bohater.
