I Wprowadzenie
Człowiek już od momentu narodzin, skazany jest na śmierć - wielu z nas, bardzo boi się przemijania. Myślenie o nim wywołuje w nas niepokój i sprzeczne uczucia. Śmierć to jedyna pewna rzecz na świecie i nikt nie może jej uniknąć. Wszystko ulega zmianie, ale to jedno jest stałym prawem natury. Nie tylko człowiek jest mu poddany, ale każda istota żyjąca. Dlatego właśnie motyw przemijania stał się jednym z najpopularniejszych tematów, którymi zajmuje się literatura - zazwyczaj śmierć i przemijanie ukazywane są w negatywnym świetle.
Po czasie dzieciństwa przychodzi w życiu człowieka taki moment, w którym zaczyna on myśleć o śmierci i zdaje sobie sprawę z tego, że każdy kolejny dzień zbliża go do niej. Taka jest niestety kolej rzeczy - nasze życie musi dobiec końca, pozostaną po nas jedynie wspomnienia i pamięć osób, które były nam bliskie.
Ludzie od początku nie mogli zrozumieć i pogodzić się z tym, że pewnego dnia, będą musieli po prosu odejść - w momencie, kiedy nadejdzie śmierć wszystko się dla nich skończy. Zawsze jednak intrygował ich problem przemijania - dlatego tak wielu artystów próbowało wypowiedzieć się na temat śmierci i przemijania w swoich utworach. Był to dla twórców także sposób na utrwalenie własnych poglądów, zapewniało im to w pewnym sensie - życie wieczne. To chyba jedyny sposób na pokonanie śmierci.
Chcę teraz podać kilka argumentów (poprę je przykładami literackimi), które pomogą mi udowodnić moją tezę.
II Argumenty
Zacznę od utworu Wisławy Szymborskiej Nic dwa razy - wiersz ten opisuje motyw przemijania i niepowtarzalności ludzkiego życia, o tym, że nic dwa razy się nie zdarza. Powinniśmy mieć tego świadomość i w pełni starać się wykorzystać każdą chwilę życia - poświęcić ją temu, co jest najbardziej istotne i ważne. Powinniśmy w każdej godzinie życia cieszyć się szczęściem, ponieważ jest ono zbyt krótkie, żeby poświęcać je na smutek.
Kolejnym tekstem, który chcę omówić jest wiersz księdza Jan Twardowskiego pt. Spieszmy się. Utwór ten poświęcony jest problemowi przemijania. Poeta próbuje nas przekonać do tego, abyśmy dzielili się z innymi pozytywnymi uczuciami - takimi jak miłość czy przyjaźń. Taka postawa jest najlepsza, dlatego, że jeśli ktoś odejdzie możemy się cieszyć tym, że zdążyliśmy podzielić się z nim tym, co czujemy. Doskonale wymowę tego wiersza oddaje cytat: Nie bądź pewny, że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście. Dlatego właśnie nasze życie powinno się opierać na takich podstawowych wartościach jak np. miłość.
Motyw przemijania i śmierci zawarty jest także w Trenach Jana Kochanowskiego. Opisuje on w tych utworach cierpienie po stracie swojej córeczki - Urszulki. Los bardzo ciężko go doświadczył, dlatego chciał swoim czytelnikom przekazać prawdę o okrucieństwie śmierci, która zabiera nawet małe, niewinne dzieci.
Najdoskonalsza księga na świcie - Biblia - również zawiera rozważania dotyczące przemijania. We fragmentach poświęconych - popełnionemu przez Adama i Ewę - grzechowi pierworodnemu, Bóg stwierdza: Prochem jesteś i w proch się obrócisz. Wypowiedź ta podkreśla kruchość, ulotność i nietrwałość ludzkiej egzystencji. Z motywem przemijania spotykamy się również w Księdze Koheleta, której przesłanie zawiera wskazówkę, że żyć godnie możemy tylko wtedy, gdy będziemy wierzyć i ufać Bogu.
III Potwierdzenie tezy
Uważam, że dzięki przedstawionym argumentom, udało mi się poprzeć moją tezę. Świadomość przemijania jest odwiecznym tematem literatury, a wiedza o tym, że życie ludzkie jest krótkie - pomaga lepiej wykorzystać dany nam czas.
