Zawarte w Biblii przypowieści na pewno mogą stanowić dla współczesnego człowieka źródło wiedzy o życiu, ponieważ przynoszą one treści uniwersalne i mówią o ogólnych zasadach moralnych, jakimi powinniśmy się w swoim życiu kierować.
Najbardziej nam znanymi przypowieściami są te "O siewcy", "O synu marnotrawnym" i "O miłosiernym samarytaninie". Zawierają one prawdy, które będą zawsze dla człowieka aktualne, niezależnie od epoki, w jakiej będzie żył. Przypowieść "O siewcy", jest przestrogą dla ludzi przed życiem, w którym nie ma miejsca dla Boga. Takie życie jest wówczas puste, traci sens. Tylko wtedy "ziarno wyda owoce", jeśli trafi na podatną ziemię, tzn., iż człowiek wychowany w wierze i ma wpojone najwyższe wartości, będzie w przyszłości postępował dobrze oraz uczciwie.
Kolejna przypowieść, zatytułowana: "O Synu marnotrawnym", mówi człowiekowi, iż bez względu na popełnione przez niego błędy, zawsze ma szansę na ich naprawienie i powrót na właściwą drogę. Poza tym, opowieść ta, przynosi również naukę, iż do każdego trzeba umieć wyciągnąć pomocną dłoń. Natomiast z historii "O miłosiernym samarytaninie", wynika przesłanie, że wsparcie duchowe oraz materialne powinniśmy okazywać każdemu potrzebującemu, a nawet oddać część swojego majątku innym ludziom, którzy go nie posiadają.
Przypowieścią opowiadającą o również i współcześnie aktualnych naukach, jest opowieść "O talentach". Mówi ona o tym, że powinniśmy doceniać wszystko, co otrzymaliśmy od Boga i rozwijać z zapałem swoje talenty, ponieważ bez wysiłku niczego nie da się osiągnąć.
Myślę, że zawarte w przypowieściach nauki są ponadczasowe. Opowiadają one o problemach, które w każdym czasie będą aktualne i mogą służyć człowiekowi, jako drogowskaz w jego trudnym i często niezbyt szczęśliwym życiu.
