Temat: „Prawdziwie wielki jest ten człowiek,

który chce się czegoś nauczyć” JP II

  Jan Paweł II (właśc. Karol Wojtyła) urodził się w 1920 w Wadowicach pod Krakowem. W 1946 wstąpił do seminarium. W roku 1978 został wybrany na papieża, najwyższego dostojnika Kościoła katolickiego. Przewodził chrześcijanom przez 27 lat, przeżył dwa zamachy, napisał 13 encyklik. Zmarł 2 kwietnia 2005. Obecnie uważany za najwybitniejszego Polaka w historii.

  Zgadzam się ze stwierdzeniem Jana Pawła II, iż prawdziwie wielki jest ten człowiek, który chce się czegoś nauczyć.

  Życie uczy nas pokory. Na co dzień stykamy się z wieloma poglądami, sporami. Zdarza się, iż początkowo zajmiemy stanowisko. Bywa, że przeciwnik ma lepsze argumenty, w trakcie dyskusji udaje mu się nas przekonać. Wielu ludzi będzie twardo stać przy swoim dotychczasowym zdaniu. Ale wielki człowiek będzie umiał przyznać oponentowi rację i zweryfikować dotychczasowy pogląd. Powinniśmy umieć przyznawać się do błędów i być otwartym na zdanie innych ludzi.

  Nauka to również dociekliwość, chęć przekraczania barier. Jan Paweł II podczas swojego pontyfikatu jeździł na wiele pielgrzymek, spotykał się z setkami ludzi. Prezentowali oni różne, obce papieżowi kultury, subkultury czy wyznania. Dużo uwagi poświęcał młodym ludziom, mimo wyraźnej różnicy wieku. Karol Wojtyła nigdy nie traktował nas, młodych, z góry. Starał się mówić w przystępny sposób, poznać nasz sposób życia. Uczył nas, ale jednocześnie uczył się od nas. To kolejny dowód na ponadprzeciętność Jana Pawła II. Od każdego człowieka możemy nauczyć się czegoś wartościowego.

  Sądzę, iż na podstawie powyższych argumentów udowodniłem, iż prawdziwie wielki jest człowiek, który chce się czegoś nauczyć.

  Powinniśmy umieć przyznawać się do błędów i być otwartym na zdanie innych ludzi. Od każdego człowieka możemy nauczyć się czegoś wartościowego.