Tadeusz Soplica to główny bohater utworu Adama Mickiewicz. Młody człowiek przyjeżdża do swojego domu po długotrwałej nauce w mieście. Nie dostrzega zmian w swoim otoczeniu, kiedy przyjeżdża na "stare śmieci". Nie zapomniał niczego z czasów swojej młodości i teraz odszukuje zaginiony czas w dawnych kątach, w których tyle przeżył. Wszystko jakby zmalało, co świadczy o tym, że już wydoroślał i nie patrzy na świat oczami dziecka, ale dorosłego człowieka. Przypomina sobie historię swojego narodu, patrząc na stare obrazy dotyczące dziejów Polski. Wzrusza go wiekowa pozytywka, wygrywająca hymn narodowy.
Potem jeszcze widzimy go, jak zmienia obiekt swoich uczuć i wybiera młoda Zosie, odrzucając Telimenę. Niezbyt to ładnie z jego strony jak mężczyzny, że tak zmienia swoje upodobania, ale trzeba przyznać, że jest potem wierny odkrytej miłości. Stara się przywiązać do siebie młodą dziewczynę i ośmielić ją, żeby nie lękała się na niego czekać, kiedy on będzie walczył za ojczyznę.
Na podstawie epopei wieszcza można sobie wyrobić zdanie o Tadeuszu, jako o szlachetnym młodym człowieku, który potrafił odnaleźć się w aktualnej sytuacji historycznej swojego państwa.
