Narrator bardzo kocha swojego brata. Opowiada o nim z podziwem, szacunkiem i miłością. Uważa, że Jonatan jest piękny, mądry i dobry. Śmierć Jonatana jest powodem głębokiej rozpaczy chłopca. Myślę, że mówi „ciężko mi, nie mogę, nie, nie mogę tego opowiedzieć” dlatego, że tak bardzo cierpi, że trudno mu w ogóle mówić. Być może boi się, że się rozpłacze, jeśli spróbuje. Dlatego zamiast opowiedzieć, co się stało, przytacza artykuł z gazety, w którym jest opisane, jak umarł Jonatan.