Znaki przestankowe w wierszu Jana Brzechwy „Znaki przestankowe” kłócą się ze sobą o to, który z nich jest w zdaniu najważniejszy. Nie są dla siebie grzeczne ani miłe – śmieją się z siebie wzajemnie, przekrzykują i wymądrzają. Każdy uważa pozostałe za mało ważne. Prawdopodobnie mówią wszystkie naraz, przerywają sobie. Takie zachowanie przypomina kłótnię uczniów w klasie albo hałas na bazarach.