Autorem książki pt. Kamienie na szaniec jest Aleksander Kamiński. Utwór przypomina dokument o zdarzeniach jakie miały miejsce podczas drugiej wojny światowej. Występują w nim autentyczne postaci, co ciekawe tytuł dzieła autor zaczerpnął z notatnika jednego z głównych bohaterów. Rzecz dzieje się w latach 1939-1945. We wstępie poznajemy kilkoro przyjaciół, harcerzy o pseudonimach Alek, Zośka i Rudy. Są to nastoletni młodzieńcy, którzy właśnie skończyli edukację w liceum i świętują otrzymanie świadectw maturalnych. Radosne nastroje przerywa niemiecka agresja na Polskę i wybuch wojny.

W miarę rozwoju akcji utworu Alek, Zośka i Rudy decydują się aktywnie uczestniczyć w walce z nieprzyjacielem i wstępują do oddziałów partyzanckich. Biorą udział w tzw. Małym Sabotażu i wykazują się wielką odwagą. Przez wzgląd na ich zasługi, zostają wcieleni do: Polskich oddziałów szturmowych, nad którymi z czasem obejmują dowództwo. Organizowane przez nich akcje jawią się jako niezwykle przemyślane i dopracowane, zazwyczaj kończą się sukcesem. W umysłach młodzieńców dochodzi do ogromnej przemiany. Stają się w pełni dojrzałymi i rozsądnie myślącymi mężczyznami. Cechuje ich ogromna siła woli, są zdolni do heroicznych poświęceń w walce z niemieckim okupantem.

Ukazywane w książce zdarzenia nieraz zdają się niemożliwe do zniesienia dla przeciętnego człowieka. Bohaterowie ukrywają się wśród gruzów zrujnowanej Warszawy, żyją w warunkach skrajnej nędzy i ciągłym strachu o to, co przyniesie kolejny dzień. Zazwyczaj działają intuicyjnie, jednak cechuje ich niesamowita umiejętność trafnej oceny sytuacji oraz zdolność podjęcia decyzji w najbardziej skrajnych warunkach. Interesujący jest fakt, że książkowe postaci ani na chwilę nie zapominają o ideałach młodości. Pomimo egzystencji w jakże trudnej rzeczywistości, starają się możliwie jak najdalej odsunąć od siebie myśl o nieustannie grożącym niebezpieczeństwie. Finał książki nie przynosi szczęśliwego rozwiązania. Alek, Zośka i Rudy muszą zapłacić najwyższą cenę za lojalność, wierność ojczyźnie i wiarę w sens walki z okupantem.

Podczas jednej z akcji, Rudy został schwytany przez Hitlerowców i przewieziony na Pawiak w celu udzielenia informacji dotyczących sił polskich. Zdecydował się nie odpowiadać na pytania niemieckich oficerów, co stało się przyczyną wielogodzinnych tortur. Przez bardzo długi czas chłopak znosił niewyobrażalne cierpienia, pomimo straszliwego bólu nie załamał się. Kiedy był już skrajnie wyczerpany, z pomocą przyszli mu koledzy z oddziału. Niestety, radość z powrotu do swoich nie trwała długo. Okazało się, że zniszczony organizm nie jest już w stanie normalnie funkcjonować. Rudy zmarł w otoczeniu najbliższych przyjaciół i rodziny.

Alka postrzelili kiedy ratował Rudego. Uciekali przez bramę Pawiaka...wtedy został ciężko raniony w brzuch...Upadł na chodnik. Nie poddał się do samego końca, tuż przed śmiercią zdążył jeszcze rzucić granat w stronę nadbiegających oficerów niemieckich. Wykazał się wielkim heroizmem.

Zośka żył najdłużej. Jego celem stało się pomszczenie kolegów. Był współ-inicjatorem akcji, mającej na celu zniszczenie dziesięciu wrogich posterunków. Podczas jej realizacji, został śmiertelnie postrzelony w klatkę piersiową. Umarł nie czując bólu...

Kamienie na szaniec to wzruszająca opowieść o harcerzach, którzy poświęcili się walce w obronie własnego kraju. Podczas lektury czytelnik solidaryzuje się z bohaterami i wraz z nimi przeżywa kolejno rozgrywające się wypadki. Książka nie kończy się "happy endem". Aleksander Kamiński opowiedział historię prawdziwą, podkreślił w ten sposób grozę i tragizm wojny. Starał się wytłumaczyć odbiorcom, że wtedy mógł zginąć każdy, niezależnie od własnych osiągnięć czy charakteru. Niestety, najczęściej umierali właśnie Ci dobrzy...