Ania Shirley to główna bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”. Poznajemy ją, gdy ma jedenaście lat i jako sierota przez przypadek trafia do rodzeństwa Cuthbertów. W powieści obserwujemy, jak przez cztery lata po przyjeździe na Zielone Wzgórze mała Shirley zmienia się z brzydkiego kaczątka w piękną i odpowiedzialną młodą pannę. Zanim dostała się do Maryli i Mateusza, przebywała u pani Thomas, pani Hammond, a później w sierocińcu.

Ania miała bardzo długie, gęste i falujące włosy, z których plotła dwa, czerwone jak ogień warkocze. Jej twarz była drobna, blada, chuda i bardzo piegowata. Bardzo charakterystyczne były jej zmieniające barwę oczy. Raz zielone, to znowu szare. Jej podbródek był spiczasty i wystający. Wielkie oczy były mądre i pełne życia. Usta wymowne i pełne słodyczy. Czoło zaś szerokie i rozumne. Miała uroczy, dźwięczny i sympatyczny głos. Pomimo atrakcyjnego wyglądu, Ania nie akceptowała go. Uważała, że nie można być szczęśliwym mając rude włosy, marzyła o kruczoczarnych. Pragnęła również pozbyć się piegów.

 

Ania byłą wrażliwą dziewczynką, wielka marzycielką. Miała swój własny świat, w który przenosiła się dzięki swojej bujnej wyobraźni. Miała również talent literacki. Jej impulsywność sprawiała, iż nie potrafiła czasem panować nad sobą i swoimi emocjami. Zdecydowanie pozytywną cechą Ani była jej szczerość i odwaga w wyrażaniu swojego zdania. Była bardzo pogodną osobą. Dla wszystkich starała się być miła i serdeczna, chyba, że ktoś komentował jej wygląd. Wszystko ją interesowało, we wszystkim potrafiła odnaleźć coś fascynującego. Miała bardzo dobre wyniki w nauce, w czym pomagała jej rywalizacja z gilbertem

 

Chciała nazywać się bardziej romantycznie, np. Kordelia. W dzieciństwie wymyślała sobie przyjaciółki. Jedna z nich kryła się po drugiej stronie lustra u pani Tomson, inna w echu leśnym, gdy przez dwa lata mieszkała u pani Hammond. Bujanie w obłokach i marzycielstwo nie opuściło jej nigdy. Swej wyobraźni używała w zabawach, ale czasem zamyślała się podczas wykonywania obowiązków, co zazwyczaj kończyło się wpadnięciem w tarapaty.

Ania Shirley to bardzo zadziwiająca osoba. Mi zaimponowała swoją postawą i pracowitością. Uważam, że powinniśmy brać z niej przykład, bo zawsze jest pełna nadziei i optymizmu. Często popełnia błędy, ale jak to mówią: „Człowiek uczy się na błędach”