KORDELIA

W. Szekspir Król Lear; bohaterka drugoplanowa; najmłodsza z córek Leara, przeciwieństwo sióstr. Dobra, szczera, otwarta. Wstydzi się publicznie deklarować słowami miłość. Uważa, iż jej miłość do ojca jest "bogatsza niż słowa":

"Nie umiem uczuć moich

Przenosić z serca w usta: ja miłuję

Waszą Królewską Mość tak, jak mi każe

Mój obowiązek"

Jest dumna, godnie znosi cios, jakim jest dla niej wydziedziczenie i wygnanie. O nic nie prosi, żąda jedynie, by ojciec potwierdził wobec królów Burgundii i Francji, że jedyną jej winą jest brak biegłości w przemawianiu. Odchodząc z królem Francji, który docenił jej zalety, prosi siostry, by opiekowały się ojcem. Potem nie żywi do niego urazy, a gdy dowiaduje się o jego nieszczęsnym losie, spieszy z pomocą. Lituje się nad biednym starcem, który tyle wycierpiał, otacza go opieką

Niestety, po przegranej bitwie razem z nim trafia do więzienia, gdzie zostaje powieszona z polecenia Edmunda. Jej śmierć jest zupełnie bezsensowna, niepotrzebna, gdyż nie zagrażała ona nikomu. Jest jedynie dowodem, iż w tak okrutnym świecie nie ma miejsca na taką doskonałość