Zenek Wójcik to tytułowy obcy z książki Ireny Jurgielewiczowej. Ma szesnaście lat, kiedy pojawia się na wyspie. Jest on półsierotą, jego matka zmarła, a opiekował się nim ojciec, który nadużywał alkoholu. W domu brak było miłości i poczucia bezpieczeństwa. Zenek czuł się tam źle, nie potrafił w nim funkcjonować, stracił dziecinną radość. Stał się smutny i przygnębiony. Dlatego postanowił poszukać swojego jedynego wujka i poprosić go, by pozwolił mu zostać u siebie. Przez dwa tygodnie podróżował autostopem z Wrocławia do Strykowa, gdzie miał się znajdować Antoni Janic, brat matki Zenka, jedyna jego najbliższa rodzina. Wujek był budowniczym.

Chłopiec zatrzymał się na małej wyspie, by odpocząć. Schował się pod krzakami, gdzie odnaleźli go Pestka, Ula, Marcin i Julek. Dzieci te od razu spostrzegły, że Zenek nie wygląda najlepiej. Miał brudne, dziurawe ubranie, rozczochrane włosy, smutny wzrok, wyglądał na głodnego. Początkowo nie chciał rozmawiać z przybyszami, był nieufny, nie potrafił opowiedzieć im swojej historii. Był małomówny, miał chorą nogę. Dopiero po pewnym czasie udało mu się nawiązać nić porozumienia z Ulą Zalewką, która również była półsierotą, mało mówiła i była bardzo ostrożna w kontaktach z ludźmi. Dzieci zawierają tajne porozumienie, że nikomu nie powiedzą o tajemniczym chłopcu.

Według mnie Zenek jest nieszczęśliwym dzieckiem, które poszukuje szczęścia i rodzinnego spokoju. Odznacza się dużą odwagą - ratuje pozostawione bez opieki dziecko na pędzącym wozie, bardzo kocha zwierzęta, zaprzyjaźnia się z psem Dunajem, którego osłania przed złym Wiktorem. Umie radzić sobie w trudnych sytuacjach, nie poddaje się z powodu niepowodzeń. Nie boi się nowych wyzwań, pragnie za wszelką cenę odnaleźć wujka, który stworzyłby mu bezpieczne miejsce, gdzie mógłby dorastać i cieszyć się dzieciństwem.

Chłopiec ten wielokrotnie błądził w swoim życiu, podejmował błędne decyzje, czasami nawet popełniał czyny karalne np. ukradł pieniądze Uli. Jednak podczas znajomości z dziećmi zrozumiał, iż robi źle. Powoli zaczyna ufać ludziom, dostrzegać dobre cechy w dorosłych, głównie dzięki ojcu Uli - doktorowi Zalewskiemu, który przyjmuje go do swojego domu i bardzo angażuje się w poszukiwania wujka Zenka.

Zenek może byś postacią, której niektóre cechy są bardzo wartościowe, np. upór i podążanie w stronę wyznaczonego celu. W przypadku chłopca ten upór odniósł sukces - odnalazł on swoją rodzinę, a także pierwszą miłość.