Pan Młody

Pierwowzorem Pan Młodego był Lucjan Rydel. Pan Młody, tak jak Rydel był krakowskim poetą, mieszczaninem i gadułą. Mimo, iż bohater był inteligentem, często używał słownictwa gwarowego. Był zachwycony ludowością i wsią, czasami nawet aż do przesady. Dla niego wieś to życie, spontaniczność. Myśli, że życie chłopskie to tylko siedzenie wśród natury. Życie chłopów mylnie uważa za sielankę. Sam stylizuje się na chłopa, gdyż chodzi boso i bez czapki. Był bardzo radosnym i pełnym życia mężczyzną, bardzo kochał swoją piękną żonę.

Panna Młoda

Pierwowzorem bohaterki jest Jadwiga Mikołajczykówna, chłopka ze wsi Bronowice. Panna Młoda była prostą i skromną kobietą. Bardzo kochał pana Młodego. Była bardziej skryta od swojego męża. W przeciwieństwie do niego orientowała się też w chłopskich zwyczajach. Jest radosną i szczęśliwą kobietą. Jest bardzo otwarta i rozsądna. Jest szczerą osobą i bardzo ustabilizowaną. Uważa, że to mąż powinien decydować o wszystkich ważniejszych sprawach.

Poeta

Poeta jest bardzo dobrym literatem, przez co cieszy się popularnością. Jest wykształconym człowiekiem. Początkowo zainteresował się Maryną, potem jednak w oko wpadła mu Rachela. Poeta jest pogrążony w smutku, gdyż jest dekadentem. Bohater zatopiony w pesymizmie i ogarnięty niemocą twórczą.

Maryna

Maryna jest młodą dziewczyną. Jest bardzo inteligentna. Bohaterka jest bardzo radosna i szczęśliwa. Odrzuca zaloty Poety, który nie wierzy w życie i jest pesymistą. Na jego umizgi Maryna odpowiada w ten sposób: "Przez pół drwiąco, przez pół serio bawi się pan galanterią".

Radczyni

Radczyni nie zna realiów życia wiejskiego. Nic nie wie o życiu chłopów, dlatego młode dziewczęta poddaje krytyce z powodu, że tańczą z chłopami. Według radczyni inteligencja jest lepsza od chłopstwa.

Rachela

Dziewczyna jest córką żydowskiego karczmarza. Rachela jest inteligentna, o czym świadczy jej język, który pełen jest metafor i poetyzmów. Rachela odzwierciedla wewnętrzne lęki oraz rozterki uczestników wesela.

Żyd

Żyd jest karczmarzem. Ma córkę Rachelę. Karczmarz wnosi do dramatu dużo dramatyzmu. Inteligencję i Żydów nazywa przyjaciółmi, którzy się nie lubią. Dokonuje też oceny chłopskiego stroju Pana Młodego.