Zosia jest bohaterką "Pana Tadeusza", wielkiego dzieła Adama Mickiewicza. Dziewczyna pochodziła z rodu Horeszków - jej matką była Ewa Horeszkówna, która niestety nie mogła wychowywać córki, gdyż umarła. Opiekunką Zosi była więc Telimena, która dobrze opiekowała się dziewczynką i bardzo dbałą o jej wychowanie.
Zosia zaręczyła się w wieku czternastu lat. Jej narzeczonym był Tadeusz. W czasie uroczystości zaręczynowej dziewczyna miała na sobie zieloną sukienkę przyozdobioną kwiatkami polnymi. Na szyi miała sznur korali, a na głowie wianek. Ubiór, który Zosia miała na sobie, był tradycyjnym strojem litewskim. Dziewczyna tańczyła lekko i zgrabnie. Mickiewicz porównał ja nawet do anioła.
Zosia bardzo kochała życie na wsi. Natura była jej bardzo bliska. Dziewczynę cechowała ogromna gospodarność i pracowitość. Na swoich zaręczynach, pomimo tego, że to była jej uroczystość, usługiwała gościom. Według Zosi w gospodarstwie powinien rządzić mąż, który miał o wszystkim decydować. Kobieta miała mu się podporządkować i być mu wierna.
Zosia otrzymała bardzo dobre wychowanie. Jej narodowy strój litewski, który miała na sobie podczas zaręczyn, świadczył o wielkim patriotyzmie dziewczyny. Dawno nie była już w swojej ojczyźnie, mimo to zachowała tradycje. Zosia czuła wielkie przywiązanie do swojej ojczystej ziemi, czego wcale nie kryła..
Uważam, że Zosia jest pozytywna bohaterką. Była bardzo skromną dziewczyną. Była pokorna. Kochała przyrodę i chciała żyć w zgodzie z naturą. Liczyła się ze zdaniem męża, gdyż uważała, że to mężczyzna ma decydować w ważnych sprawach. Bardzo pozytywną cechą jest jej gorący patriotyzm, przywiązanie do ziemi ojczystej i dobre wychowanie.
