Tadeusz Zawadzki - niezwykły bohater niezwykłych czasów, został przedstawiony w powieści przez Aleksandra Kamińskiego. Kiedy doszło do działań wojennych, wtedy nasz bohater był zaledwie gimnazjalistą. Od dłuższego czasu należał do harcerstwa.
Wygląd Zośki stanowił potwierdzeni dla niespotykanego przezwiska. Jego uroda wskazywała raczej na młoda dziewczynę niż na chłopca: niebieskie oczy, blond włosy, śliczny uśmiech.
Bez problemu przychodziło mu organizowanie działań grupy i przewodzenie jej. Był dusz towarzystwa, bardzo ochoczo go słuchano. Działał w oddziałach Polski podziemnej, przygotowując wiele ważnych akcji. Wszystko najpierw przemyślał, zanim przeszedł do działania. Nie zrażał się przeszkodami, ale wytrwale dążył do zamierzonych celów. Konsekwentnie wypełniał to, czego się podjął. Szanowali go za to wszyscy i słuchali tego, co mówił.
Wzbudzał zawsze przychylne uczucia i skupiał wokół siebie bardzo wartościowych ludzi. W ich gronie byli przede wszystkim Alek i Rudy - jego najbliżsi koledzy. Stanowili oni dla niego wsparcie i pomoc w trudnych chwilach. Rudemu nawet na myśl nie przyszło, żeby wydać swoich przyjaciół. I to właśnie z nim najbliżej był Zośka.
Szkoda, że dzisiaj nie ma już takich bohaterów jak Zośka. Z pewnością całe społeczeństwo by zyskało, gdyby kilku takich chłopców zaczęło działać w imię dobra ojczyzny. Prawość jego charakteru i odwaga dawały mu podstawy, żeby działać skutecznie i dążyć do wzniosłych celów.
