Adaś Cisowski – główny bohater utworu, tytułowy „szatan”

Przedstawienie i wygląd postaci: syn warszawskiego lekarza, miał czworo rodzeństwa, był uczniem siódmej klasy gimnazjum, miał siedemnaście lat. Autor tak go opisuje: „Był to nieforemny chłopak, nieco pękaty, z rozmierzwioną czupryną; sądząc po jego budowie musiał być sprężysty i silny. Spojrzenie miał śmiałe i dziwnie przenikliwe”.

Cechy intelektu: Adaś twierdził: „nie ma na świecie tajemnicy, której by  nie można odgadnąć”. Chłopiec miał bardzo przenikliwy umysł, myślał z niezwykłą logiką, precyzyjnie łączył ułamki wiadomości i osiągał zaskakujące efekty. To czego nie wiedział umiał zwykle sobie wyobrazić: „Posiadał wyobraźnię żywą, lotną i zataczającą ogromne koła; wybiegała ona daleko naprzód. Umiała cofnąć się w zapadający i gęstniejący mrok przeszłości i widziała tam to, czego zwyczajnie, krótkowzroczne oczy dostrzec nie mogły”. Adaś myślał wolno, dokładnie analizował fakty, miał przy tym doskonałą pamięć.

Cechy uosobienia: Cisowski był bardzo lubiany przez kolegów. Pomagał zawsze tym, którzy byli w potrzebie, choć nieraz ryzykował. Był pogodnym i serdecznym kolegą. Zazwyczaj wesoły i uśmiechnięty, nigdy nie unosił się. Umiał zachować spokój i opanowanie. Dla kolegów był autorytetem.

Cechy charakteru: Adaś to chłopiec prawego, szlachetnego charakteru. Zawsze postępował uczciwie. Nie znosił kłamstwa. Uważał, ze najważniejsze w życiu człowieka jest zachować godność i honor. Szczerze żałował, że jego pomysłowość i przenikliwość, stały się powodem zmartwienia profesora. Obiecał że odtąd cała klasa będzie się pilnie uczyć historii. Adaś był odważnym i mądrym oraz wrażliwym chłopcem. Umiał być dyskretny i ze zrozumieniem traktował kolegę Burskiego, gdy ukradł pióro.

Ocena postaci: Adaś jest optymistą, cechuje go wielka pogoda ducha, to bohater pełen radości życia, wesoły, zawsze uśmiechnięty, ma duże poczucie humoru. Jest przy tym odpowiedzialny, prawdomówny, można mu zaufać. To jeden z najsympatyczniejszych bohaterów literackich.