Styl biblijny różni się od stylu homeryckiego. Styl homerycki inaczej ujmuje rzeczywistość i opisywane sytuacje. Homer w swoich dziełach przedstawia szczegóły bardzo dokładnie, nawet, jeśli nie mają one bardzo istotnego wpływu na akcję. Cechę charakterystyczną języka homeryckiego jest to, że prezentuje on genezę wszystkich zdarzeń, wątków; opisuje postacie, ich wygląd i charakter. Styl biblijny natomiast jest bardziej przejrzysty, nieskomplikowany, nie zaciemnia nic przez podawanie zbędnych informacji. Nie opisuje wszystkich przyczyn ani okoliczności, ale tylko najważniejsze fakty, które kształtują opowieść. Nie zawsze wyczytamy z Biblii motywacje, tak jak u Homera. Styl Biblijny jest przez to nieco tajemniczy.
Te dwie stylistyki różnią się do siebie także składnią. W Biblii są zdania przeważnie współrzędnie złożone. Przez to są one bardziej ubogie w treść; zawierają dużo symboli są zwięzłe, ale nie tak oczywiste do interpretacji. W Biblii nie ma bardzo wielu przymiotników. Styl homerycki kształtuje raczej zdania rozbudowane, przekazują bardzo dużo informacji.
