Zanim zacznę właściwą wypowiedź na temat autora słów zawartych w temacie pracy, muszę wytłumaczyć się, że nie czytałam oryginalnych dzieł filozofa i matematyka. Cała wiedzę czerpałam z omówień jego twórczości, ponieważ bałam się, że mogłaby się okazać dla mnie niedostępna a ja boję się porażek. Wszystko zaś, co wiedza autorzy moich źródeł o jego osiągnięciach, jego pasji, właściwie wiedzą z tak zwanej drugiej ręki. Nie dotrwały do naszych czasów żadne oryginały jego prac. Wiedzę o jego dokonaniach czerpać możemy z manuskryptu pochodzącego z XV wieku. Pierwszy raz w języku łacińskim wydano Archimedesa w 1544 roku w Bazylei. A były to:

1. "O kuli i o walcu".

2. "O pomiarze koła".

3. "O konoidach i sferoidach (konoidą jest m. in. paraboida hiperboliczna, sferoidą

- elipsa obrotowa)".

4. "O spiralach".

5. "O równowadze figur".

6. "O obliczaniu ziaren piasku w objętości świata".

7. "O kwadraturze paraboli".

Archimedes znany jest głównie ze słynnego okrzyku: Eureka! (odkryłem), kiedy podczas kąpieli odkrył, że cało wypiera w wodzie dokładnie tyle, ile waży. Jednak nie ten cytat stał się dla mnie dziś mottem, ten, który pochodzi ostatniego okresu jego życia. To okrzyk, który uczony wydał z siebie, gdy rzymski żołnierz zamierzał się, by odebrać mu życie. Matematyk nie bał się o to, że zaraz odjedzie na Pola Elizejskie, ale raczej tego, że żołdak zniszczy, zdepcze koła, które tak pracowicie rysował na piasku i z którymi wiązał tyle nadziei. Chwilę potem zginął rzężąc w piasku. czyż to nie wspaniała śmierć dla kogoś, kto zupełnie dał się pochłonąć miłości do nauki.

Archimedes, to obok Euklidesa (jego systematyka geometrii do dziś nie ma sobie równych) to najwybitniejsza postać świata matematycznego. Zasłynął jako ten, który posiadł niezwykłe umiejętności zakresu obliczania pól powierzchni wszelkich brył, zasad rządzących geometria. Był wzorem i mistrzem dla Leibniza i Newtona. raz wyjątkowo ekscentrycznym człowiekiem, ponieważ zażyczył sobie, żeby na jego nagrobku wyryto odkryty przez niego stosunek objętości kuli do walca na niej opisanego (wynosi on 2:3 i ten dowód miał być epitafium Archimedesa). Również do niego należą największe sukcesy z zakresu badania kwadratury koła:

1.Pole powierzchni koła jest równe polu trójkąta prostokątnego

o przyprostokątnych równych obwodowi i promieniowi koła.

2.Pole koła ma się do pola opisanego na nim kwadratu jak 11:14.

3.Stosunek obwodu koła do jego średnicy jest zawarty między

liczbami 310/71 i 310/70.

Archmiedes był nie tylko teoretykiem, ale i praktykiem. Podczas oblężenia jego rodzinnego miasta przez rzymian (Syrakuzy)doradził swoim krajanom, jak zbudować odpowiednie maszyny, które pozwolą razić wroga na odległość, nim jeszcze dotrą do murów miasta. Specjalne maszyny potrafiły dosięgnąć wróg nawet wówczas, gdy był już za blisko dla tych silniejszych konstrukcji. W "Żywotach sławnych mężów" Plutarcha czytamy, że to Archimedes zbudował pierwsze dźwigi, które pomagały eliminować grozę statków nieprzyjaciela - działały jak szczypce do wychwytywania robactwa. To w tej sytuacji wykorzystał swoją słynną zasadę mechaniki - zasadę dźwigni.

Archimedes to wybitna postać, którą warto przypomnieć przy okazji rozmów o geniuszach antyku. Jest przykładem na to, jak pasja i zaangażowanie w swoja pracę, dają nieśmiertelność.