Utwór "Król Edyp", napisany przez Sofoklesa jest tragedią antyczną. Jej charakterystyczną cechą jest niemożliwy do uniknięcia i do zwyciężenia, konflikt pomiędzy pragnieniami jednostki i przeznaczeniem. Głównym bohaterem utworu jest Edyp, król Teb, który jest synem Lajosa oraz Jokasty. Jego ród był obciążony okrutną klątwą, według której, Edyp miał pojąć za żonę swoją matkę i pozbawić życia własnego ojca. Edyp usiłował, niestety bezskutecznie zapobiec wypełnieniu się tej strasznej przepowiedni.
Ogromną tragedią Edypa, była jego niewiedza w kwestii swego pochodzenia, lecz myślę, że jeszcze większą było dowiedzenie się wszystkiego po wypełnieniu się przepowiedni.
Każdy człowiek boleśnie odczuwa nieznajomość swych biologicznych rodziców. Niekiedy takie osoby nazywane są przez innych przybłędami, podrzutkami. Właśnie taka sytuacja spotkała Edypa. Wielu jego rówieśników wyśmiewało się z niego po kryjomu, a także nazywali go bękartem. Żaden człowiek nie chciał powiedzieć mu, jakie są tego przyczyny. Zwykle taki człowiek stara się robić wszystko, by poznać całą prawdę, a te starania mają później wpływ na dalsze jego życie, także i Edyp, kiedy osiągnął pełnoletniość, postanowił rozwiązać problem swojej przeszłości.
Niekiedy poznanie prawdy na temat własnego pochodzenia, może człowieka doprowadzić do zniszczenia samego siebie. Kiedy Edyp poznał wszystkie dotąd zagadkowe fakty, wiedział już kim są w rzeczywistości jego prawdziwi rodzice, uświadomił sobie, iż jest ojcobójcą, a także dopuścił się kazirodztwa. Olbrzymia rozpacz oraz wyrzuty sumienia osiągnęły takie rozmiary, iż zdesperowany Edyp oślepił się i wyruszył z Teb. Ujawnienie się prawdy o Edypie, było również przyczyną odebrania sobie życia przez jego matkę, a jednocześnie żonę -Jokastę. Według mnie, wszystko, czego bohater doświadczył w przeszłości, to nic przy wydarzeniach, jakie nastąpiły po tym, jak dowiedział się prawdy o sobie. Ojcobójstwo oraz kazirodztwo, stanowią najpoważniejsze przewinienia człowieka. Wzbudzają one pogardę i żadną miarą nie mogą zostać zaakceptowane wśród społeczności. Gdy ludność tebańska się o tym dowiedziała, pragnęła ukarania Edypa śmiercią. Ciężko sobie nawet wyobrazić, co musiał odczuwać Edyp, kiedy wszystkie te wydarzenia były jego udziałem.
Uważam, iż przytoczyłem wystarczające argumenty, aby powiedzieć, iż brak wiedzy Edypa w kwestii jego pochodzenia, stanowiła o wiele mniejszą tragedię, niż uświadomienie sobie całej prawdy.
