Literatura grecka pojawiła się w okresie archaicznym. Początkowo związana jest z religią. Przekazywano ja ustnie, przez aojdów, zawodowych wędrownych śpiewaków. Tak powstały pierwsze opowieści narracyjne. Mit to utwór, który wyraża w postaci alegorycznej lub symboliczne zjawiska, które dotyczą natury, lub życia ludzkiego, zgodnie z wierzeniami danej społeczności. Miały za zadanie modelować pewien wzorzec osobowy i wzorzec prawidłowego zachowania.
Mity, podzielono ze względu na pełnione funkcje. Mit teogoniczny, wyjaśnia pochodzenie bogów, kosmogoniczny, powstanie świata, antropogeniczny, wskazuje i opisuje rodowód człowieka, genealogiczny, opisuje historię rodów.
Za pierwszy utwór, który uporządkował system wierzeń traktuje się "Teogonię" Hezjoda.
Z Chaosu, czyli otchłani, która zbudowana była z bezkształtnej masy, oraz mieszaniny powietrza, ognia, ziemi i wody powstał Dzień. Wraz z nim, powstała Jasności Radość. Z Chaosu wyłoniła się także Gaja, czyli Ziemia, otoczona Eterem. Uranom, czyli Niebo i Tartaros, czyli Podziemie, było istotami boskimi, ale równocześnie żywiołami. Eros, stał się przyczyna sprawczą, całego rozwoju i rozmnażania.
Gaja, czyli Ziemia, została zroszona przez Uranowa, dzięki temu zrodziła wszelką roślinność i zwierzęta. Padający ulewnie deszcz, wypełnił doliny, zapoczątkował w ten sposób, powstanie rzek, jezior i mórz.
Następnie para bogów, spłodziła dzieci. Były to sturękie olbrzymy, które charakteryzowały się dzikością i zapalczywością. Narodzili się również cyklopi, mający jedno oko pośrodku czoła, były to bóstwa powiązane z piorunami. Narodziło się także sześciu tytanów, m.in. Krosnos i Prometeusz, oraz sześć tytanid, m.in. Reę i Temidę.
Uranom, bał się swoich dzieci, więc cyklopów i sturękich olbrzymów strącił do Tartaru. Gaja zbuntowała najmłodszego syna Kronosa, przeciwko ojcu. Krosno, sierpem ranił Uranosa i pozbawił go tronu. Z jego krwi zrodziły się Erynie, boginie zemsty. Następnie pojawiło się nowe pokolenie gigantów i nimf.
Rea, była żoną Kronosa. Kiedy urodziła dziecko, jej mąż połykał je, ponieważ usłyszał przepowiednie, że zostanie pokonany przez syna. Rei, udało się ukryć, jedno z dzieci Zeusa. Wychowywał się on na Krecie, a kiedy dorósł, zgodnie z przeznaczeniem pokonał ojca, oraz przywrócił życie swojemu rodzeństwu, Herze, która był stała się opiekunką domowego ogniska, a także jego żoną, Afrodycie, bogini miłości, Hadesowi, władcy Podziemia i świata Zmarłych, Posejdonowi, władcy mórz i oceanów, Hestii, opiekunce ogniska domowego, Demeter, odpowiedzialną za urodzaj i zmienność pór roku.
Dziećmi Hery i Zeusa byli: Hefajstos, bóg ognia, Artemida, bogini łowów, lasów i pół, Apollo, bóg muzyki i wszelkich sztuk, Ares, bóg wojny. Bogini mądrości Atena, urodziła się wyskakując z głowy Zeusa w pełnej zbroi.
Eol, sprawował opiekę i władzę nad wiatrami. Boginią jutrzenki była Eos, rydwanem słonecznym objeżdżał świat Helios. Nad nieomylnością i spokojem świata czuwały Mojry, które były boginiami przeznaczenia, na które nawet bogowie nie mieli wpływu.
Wierzenia starożytnych Greków, miały charakter politeistyczny, czyli wierzono w wielu bogów. Według Hezjoda troska o sprawiedliwość na świecie, była ważnym składnikiem boskiego porządku świata. Hezjod, opisuje Zeusa, jako boga sprawiedliwego, sprawiedliwego czuwającego nad porządkiem życia na ziemi. Było to związane z funkcja mężczyzny, który w czasach archaicznych, miał prawo wymierzać sprawiedliwość. Miejscem, w którym przebywali bogowie był Olimp.
